Ως εκ τούτου, οι απαντήσεις σε αυτό το άθλιο κίνημα πρέπει να είναι σθεναρές και γρήγορες. Η απάντηση που επιτάσσει ο νόμος, με ταυτοποίηση και τιμωρία των πρωταγωνιστών αυτών των πράξεων. Συμπεριλαμβανομένων και ιδιαίτερα των χορηγών του πραξικοπήματος, όποιοι κι αν είναι αυτοί – στρατιωτικό προσωπικό, αρχές, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι. Ο Ζαΐρ Μπολσονάρο είναι προφανώς ο μεγαλύτερος υπεύθυνος για αυτά τα εγκλήματα και πρέπει να πληρώσει γι' αυτά όπως απαιτεί ο νόμος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχει και η πολιτική απάντηση, όχι λιγότερο σημαντική. Η κυβέρνηση Λούλα χρειάζεται επειγόντως να αναζητήσει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πολιτικής υποστήριξης από ό,τι έχει προταθεί μέχρι τώρα. Πρέπει να προσελκύσει μεγάλα τμήματα της βραζιλιάνικης κοινωνίας που νιώθουν ορφανά στο τρέχον σενάριο. Πρέπει να εγκαταλείψει τα δόγματα και τις μνησικακίες και να υποθέσει, στην πραγματικότητα, όχι μόνο στη φιγούρα του Λούλα, αλλά σε ολόκληρο το ανώτερο κλιμάκιο, τη στάση μιας κυβέρνησης εθνικής συμφιλίωσης.
Πρέπει επίσης να εγκαταλείψουμε παλιές οικονομικές συνταγές που έχουν επανειλημμένα αποδειχθεί καταστροφικές και να ακούσουμε τα επιχειρήματα και τις προειδοποιήσεις των οικονομικών παραγόντων. Η οικοδόμηση μιας γέφυρας μεταξύ μιας υπεύθυνης οικονομικής πολιτικής, χωρίς λαϊκιστικές λύσεις, και της καταπολέμησης της κοινωνικής αδικίας μπορεί να φαίνεται πιο δύσκολη, αλλά είναι ο μόνος βιώσιμος δρόμος.
Με την υποστήριξη ενός ευρύτερου τμήματος της κοινωνίας και μιας οικονομικής πορείας στην οποία μπορεί να προβλεφθεί βιώσιμη ανάπτυξη, η κυβέρνηση Λούλα θα είναι σε θέση να φιμώσει σταδιακά τους τομείς που υποστηρίζουν το πραξικόπημα. Αν όχι, θα έχουμε περισσότερους σκοτεινούς καιρούς μπροστά μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
