Αυτή την Τρίτη (21) είναι η Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου. κάτω. Η ημερομηνία αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) από το 2012 και αναφέρεται στα τρία χρωμοσώματα του ζεύγους 21, που χαρακτηρίζουν τη γενετική πάθηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το όνειρό μου ήταν να ανοίξω ένα εστιατόριο, αλλά η αδερφή και η μητέρα μου είπαν ότι ένα εστιατόριο ήταν πολύ δύσκολο και αποφασίσαμε να ανοίξουμε ένα καφέ. Ο καφές μου άλλαξε τη ζωή. Έμεινα πολύ σπίτι, έβλεπα πολύ τηλεόραση. Τώρα γυρίζω σπίτι στις 7 το απόγευμα, δουλεύω από Δευτέρα έως Σάββατο». είπε η Τζέσικα.
Η γεύση για τη μαγειρική προήλθε από την παρατήρηση της μητέρας της και έγινε επάγγελμα με το μάθημα του Τεχνικού Γαστρονομίας στην Εθνική Εμπορική Υπηρεσία Μαθητείας (Senac). Ήδη αποφοίτησε, η Τζέσικα ήταν σίγουρη ότι ήθελε να έχει μια επιχείρηση στον τομέα των τροφίμων. Στα social media, η Τζέσικα μιλά για τη ρουτίνα της στο καφέ.
«Μου άρεσε να βλέπω τη μητέρα μου να δουλεύει με τα τηγάνια, τα μαχαίρια και άρχισα να βοηθάω στο στρώσιμο του τραπεζιού, να φτιάξω χυμό, επιδόρπιο, σαλάτα και μετά ερωτεύτηκα», είπε. Στο καφέ, η Jéssica σερβίρει γλυκά, πίτες και καφέδες. «Φτιάχνω κέικ κατσαρόλας, brigadeiro, μελόψωμο, κρέπα. Μαγειρεύουμε κάθε μέρα, πουλάμε τα πάντα φρέσκα και δουλεύουμε μαζί, με βοηθάει όλη η οικογένειά μου στον καφέ».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχουν άλλα άτομα που εργάζονται στο χώρο με κάτω, συμπεριλαμβανομένου του Philippe Tavares, 31 ετών, του barista. «Ήταν φίλος μου και είναι barista εδώ. Και τώρα, το αγόρι μου», αποκάλυψε η Τζέσικα.
Ο νεαρός άνδρας πήρε ένα μάθημα barista και σερβιτόρου. «Μου αρέσει να είμαι εδώ. Είμαι barista και φτιάχνω καφέδες, καπουτσίνο, καφέ μόκα. Είμαι barista της εκπομπής. Γνώρισα την Τζέσικα στο Apae, όταν ήμουν 6 ετών. Τώρα, είναι η κοπέλα μου», είπε περήφανα.
Κομφιακά
Η μητέρα της Jéssica, Ivânia Della Bella da Silva, είναι μία από τις διαμεσολαβητές του έργου και είναι καθημερινά με τους εργαζόμενους του καφέ. Κάνει την εκπαίδευση και τους συνοδεύει, εκτός από το να ξεπερνά τις αναποδιές και τη δυσπιστία από τους πελάτες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Τα εμπόδια που συναντάμε, όπως το να δίνουμε στους ανθρώπους την εμπιστοσύνη που θα έπρεπε να έχουν στην πρόσληψη της υπηρεσίας, είναι δύσκολα. Είναι ένα έργο επιμονής, αλλά είναι αλήθεια».
Εκτός από το σερβίρισμα του καφέ στο χώρο του ξενοδοχείου, το καφέ φιλοξενεί επίσης επαγγελματικές εκδηλώσεις διαλείμματα για καφέ και κοκτέιλ.
«Από μικρή, η Τζέσικα έδειξε σημάδια ότι ήθελε να ασχοληθεί με το φαγητό. Πήρε ένα μάθημα τεχνικής γαστρονομίας και άρχισε να το απολαμβάνει πολύ, αναζητώντας συνταγές, οπότε θέλησε να ανοίξει ένα εστιατόριο. Προτείναμε να ανοίξουμε ένα καφέ και ήταν πολύ χαρούμενη», είπε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αδερφή της Jéssica, Priscila, μαζί με τον σύζυγό της, Douglas Batetucci, επένδυσαν στον χώρο. Με την πανδημία, το Café άλλαξε τοποθεσία. Τώρα, λειτουργεί συνδεδεμένο με το εστιατόριο Como Assim?!, του οποίου ο ιδιοκτήτης, κοινωνικός επενδυτής, υποστήριξε το εγχείρημα κοινωνικού αντίκτυπου της Jéssica. «Όλη η οικογένεια βοηθάει και δεν θέλουμε να σταματήσουμε, θέλουμε να δούμε τα αποτελέσματα, τα οποία είναι πραγματικά ωραία».
Η Ivânia συμβουλεύει τους πατέρες και τις μητέρες να ενθαρρύνουν και να ενθαρρύνουν τα παιδιά με σύνδρομο Down. Η προσδοκία του είναι ότι, με αυτόν τον τρόπο, η κοινωνία θα γίνει πιο φιλόξενη και θα μάθει να ζει καλύτερα με διαφορετικούς ανθρώπους.
«Τα μικρά παιδιά μας ανοίγουν το δρόμο για αυτά τα μωρά [άτομα με κάτω] με μια σειρά από δυνατότητες. Εύχομαι οι μητέρες να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους και να τα αφήνουν να είναι ό,τι θέλουν γιατί μπορούν, απλά πρέπει να εμπιστευτείς. Αν κάτι του αρέσει, δούλεψε το και θα πετύχει και θα το πιστέψει. Έχω ζήσει εμπειρία και ελπίζω ότι μια μέρα η κοινωνία θα σταματήσει να μιλά για την ένταξη και να μιλάει μόνο για συνύπαρξη, να ξέρουμε πώς να ζούμε με αυτούς που είναι διαφορετικοί», υποστήριξε η Ivânia.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εμπόδια
Το εγχείρημα της Jéssica είναι ένα παράδειγμα της ικανότητας των ανθρώπων με κάτω. Ωστόσο, η είσοδος στην αγορά εργασίας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες, εξήγησε η ψυχολόγος Paula Cardoso Tedeschi, η οποία εργάζεται στο Ίδρυμα για το Σύνδρομο Down, που εδρεύει στο Campinas (SP).
«Τα εμπόδια είναι κάποια στίγματα και προκαταλήψεις, μια υπερβρεφική παιδεία των ανθρώπων. Υπάρχουν λοιπόν φυσικά, στάσεις και εμπόδια επικοινωνίας που δυσκολεύουν την ένταξη. Αυτές είναι οι προκαταλήψεις του να φανταστεί κανείς ότι [το άτομο με κάτω] δεν μπορεί να το κάνει και δεν έχει την ικανότητα», είπε.
Για τον ψυχολόγο, οι αλλαγές στις στάσεις των συναδέλφων και των οργανωτικών ηγετών μπορούν να βελτιώσουν την ένταξη των ατόμων με αναπηρία. κάτω στην επιχειρηματική αγορά.
«Πρέπει να αλλάξουμε αυτή την πολύ βρεφική άποψη, να φανταζόμαστε ότι ο συνάδελφος είναι παιδί, να μην τον βλέπουμε ως ενήλικα που έχει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του. Αυτό είναι ένα άτομο που βρίσκεται εκεί για να εκτελέσει ένα είδος υπηρεσίας και η στάση του συναδέλφου ή του αρχηγού πρέπει να είναι να τον υποστηρίζει καθώς και όλους τους υπαλλήλους. Υπάρχουν ζητήματα όπου χρειάζονται προσαρμογές, αλλά αυτά τα θέματα δεν εμποδίζουν αυτό το άτομο να αντιμετωπίζεται ως εργαζόμενος, που έχει ωράρια, καθήκοντα και δικαιώματα, όπως και άλλοι», ανέφερε.
The Syndrome Foundation κάτω Από το 1999 προσφέρει την Υπηρεσία Κατάρτισης και Ένταξης στην Αγορά Εργασίας. https://www.fsdown.org.br/o-que-fazemos/formacao-e-inclusao-no-mercado-de-trabalho/ Το μάθημα αποτελείται από τέσσερα προγράμματα: Initiation to Work, Practical Professional Experience, CLT Συμβασιούχος και Εργατικός Εταίρος.
«Αυτή η υπηρεσία προσφέρεται στον πληθυσμό με κάτω και διανοητικής αναπηρίας, μέσω της Ενιαίας Υπηρεσίας Υγείας (ΕΥΥ). Οι οικογένειες μπορούν να αναζητήσουν κέντρα υγείας, τα οποία διαβιβάζουν στο ίδρυμα», εξηγεί η ψυχολόγος.
Νομοθεσία
Η πρόσληψη του εν λόγω κοινού προβλέπεται στον Νόμο περί ποσοστώσεων για άτομα με αναπηρία (8.213/91). Η νομοθεσία ορίζει ότι οι εταιρείες με 100 και 200 εργαζόμενους υποχρεούνται να καλύψουν το 2% των θέσεων τους με άτομα με αναπηρία. Οι εταιρείες με 201 έως 500 είναι 3%. από το 501 έως το 1000 είναι 4% και από το 1001 και μετά είναι 5%. Το πρόστιμο για μη συμμόρφωση μπορεί να υπερβεί τα 200 R$.
Το Καταστατικό των Ατόμων με Αναπηρία απαγορεύει περιορισμούς στην εργασία των ατόμων με αναπηρία και κάθε διάκριση λόγω της κατάστασής τους, συμπεριλαμβανομένων των σταδίων πρόσληψης, επιλογής, πρόσληψης, εισαγωγής, εισαγωγής και περιοδικών εξετάσεων, μονιμότητας στην απασχόληση, επαγγελματική ανέλιξη και αποκατάσταση. επαγγελματικές, καθώς και πλήρεις απαιτήσεις επάρκειας.
Κατά τη γνώμη του ψυχολόγου, είναι απαραίτητο η κοινωνία και οι εταιρείες να είναι πιο περιεκτική ώστε οι άνθρωποι με κάτω έχουν ευκαιρίες.
«Από αρχιτεκτονικά ζητήματα προσαρμογής και μετακίνησης μέχρι ζητήματα ενημέρωσης για αλλαγές στα εμπόδια συμπεριφοράς. Οι εταιρείες πρέπει επίσης να είναι πιο πρόθυμες να μάθουν, να έχουν εμπειρίες, ώστε να έχουμε περισσότερες δυνατότητες ένταξης, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων σταδιοδρομίας σε εταιρείες. Απαιτούνται μια σειρά αλλαγών για μια πραγματικά περιεκτική εργασία», δήλωσε η Paula.
Συμπερίληψη
Κατά την άποψη του ιδρυτή ΜΚΟ Η Άποψή μας, Thaissa Alvarenga, η κοινωνικοποίηση και η ένταξη αυτών των ατόμων πρέπει να εργαστεί από το λίκνο της οικογένειας μέχρι την ενηλικίωση. Και όσοι ζουν με αυτό θα πρέπει επίσης να μάθουν περισσότερα για τα άτομα με κάτω.
«Στη Βραζιλία, έχουμε τον νόμο των ποσοστώσεων. Ωστόσο, για πολλούς ανθρώπους, αυτή η πραγματικότητα είναι ακόμα μακρινή. Τα άτομα χωρίς αναπηρία πρέπει επίσης να είναι πρόθυμα να μάθουν, ώστε η διαφορετικότητα να μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη, έτσι ώστε η συμπερίληψη να μπορεί πραγματικά να εργαστεί σε όλα τα περιβάλλοντα. Πρέπει να προωθήσουμε και να καθοδηγήσουμε. Για να συμβεί η ένταξη πρέπει να κινητοποιήσουμε τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, ενωμένοι με τον τρίτο τομέα», εκτίμησε. Η Thaissa εργάζεται για να εγγυηθεί την κατάρτιση, την εισαγωγή στην αγορά εργασίας, την οικονομική ανεξαρτησία και την αυτονομία των ατόμων με αναπηρία και είναι υπεύθυνη για την πύλη περιεχομένου Chico and His Marias e Χώρος δικτύου T21.
(Με την Agência Brasil)
