Κοσμικό κράτος: τι είναι, ποιος είναι ο ρόλος του και γιατί είναι σημαντικός;

Όπως εγγυάται το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, το κράτος της Βραζιλίας είναι κοσμικό, δηλαδή βασίζεται στην προϋπόθεση ότι όλες οι θρησκείες και οι πεποιθήσεις είναι ελεύθερες και πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, εκτός εάν χειραγωγούνται για πολιτικά οφέλη. Ωστόσο, κοιτάζοντας το παρελθόν και το παρόν, οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι εξακολουθούν να αναμιγνύουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις με το χώρο και τη δημόσια ζωή. Διαβάστε και ακούστε τι λένε δύο ειδικοί στο θέμα.

Τι είναι ένα κοσμικό κράτος;

Σε όλο τον κόσμο, το θέμα αποτελεί διαρκή πηγή διαμάχης. Αλλά, τελικά, ποιο είναι το πραγματικό ορισμός του «κοσμικού κράτους»? Εν ολίγοις, είναι μια διοίκηση στην οποία η κυβερνητική διοίκηση είναι ξεχωριστή και ανεξάρτητη από τις θρησκευτικές επιρροές.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αλλά η έννοια της κοσμικότητας του κράτους προχωρά πολύ πέρα ​​από αυτό, όπως εξηγεί η καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο USP, Joana Zylbersztajn, η οποία ήταν επίσης συγγραφέας του βιβλίου «A secularidade do Estado Brasileiro»

Σύμφωνα με τον καθηγητή, υπάρχουν κάποια θεμελιώδη χαρακτηριστικά που μας βοηθούν να αναγνωρίσουμε το κοσμικό Κράτος. Είναι αυτοί:

Συστατικά στοιχεία:

  • Δημοκρατία: η εξουσία πηγάζει από τους ανθρώπους και όχι από τον Θεό – όπως συνέβη στο θρησκευτικό κράτος.
  • Ελευθερία: συνύπαρξη και μη καταστολή των ελευθεριών – συμπεριλαμβανομένης της θρησκευτικής ελευθερίας. Δεν υπάρχει περιορισμένη ελευθερία λόγω της θρησκείας σας. Και, με τον ίδιο τρόπο, μπορείτε να ασκήσετε τη θρησκευτικότητά σας. «Το κοσμικό κράτος όχι μόνο συνυπάρχει με τη θρησκευτική ελευθερία, αλλά είναι απαραίτητο να ασκείται», εξηγεί η καθηγήτρια Joana.
  • Ισότητα: όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι για το κοσμικό κράτος, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους. «Δεν θα έχετε πλέον προνόμια λόγω της θρησκείας σας».
  • Διαχωρισμός κράτους-θρησκείας: το κοσμικό κράτος δεν μπορεί να εκλέγει επίσημη θρησκεία, να υποτάσσεται σε δόγματα ή να δημιουργεί δημόσιες σχέσεις με τις θρησκείες.

Είναι άθεος ένα κοσμικό κράτος;

Όχι, ένα κοσμικό κράτος δεν είναι συνώνυμο με ένα άθεο κράτος.

Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με την καθηγήτρια Joana Zylbersztajn, το να λες ότι το κράτος είναι κοσμικό δεν σημαίνει ότι είναι ενάντια στη θρησκευτικότητα. Αλλά και δεν επιλέγει ένα από αυτά, αναγνωρίζει δηλαδή την πίστη στον Θεό, αλλά δεν επιλέγει ένα.

«Ο Θεός δεν είναι υπόθεση του [κοσμικού] κράτους», τονίζει. Το καθήκον τους περιορίζεται στην προστασία των διαφορετικών εκδηλώσεων της πίστης. Ακούω:

Σύμφωνα με τον καθηγητή Νομικής του USP, Leonardo Rosa, λέγοντας ότι ένα κράτος είναι κοσμικό, δεν σημαίνει πείτε ότι παραμένει απολύτως χωριστά από τη θρησκεία.

Η σύγχυση είναι επαναλαμβανόμενη, σύμφωνα με τον καθηγητή, αλλά είναι αδύνατο να απομονωθούν οι δύο παράγοντες που είναι τόσο σημαντικοί στη σύγχρονη κοινωνική ζωή:

"Το Κράτος αναπόφευκτα σχετίζεται με τη θρησκεία, και κάνοντάς το με υγιή τρόπο είναι αυτό που μπορούμε να περιμένουμε από αυτό το κοσμικό Κράτος».

Γιατί είναι σημαντικό το κοσμικό κράτος;

Ποιος είναι ο ρόλος αυτού του μοντέλου; Γιατί υπερασπίζεται ιστορικά; Ποια είναι τα πλεονεκτήματά του; Σύμφωνα με τον καθηγητή Leonardo, η αξία του έγκειται στην προστασία των δικαιωμάτων και στη διασφάλιση των ελευθεριών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ακούστε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη Curto Νέα με το Ο καθηγητής Νομικής Leonardo Gomes Penteado Rosa:

Ποικιλομορφία x Ηγεμονία

Δεύτερος Καθηγήτρια Joana Zylbersztajn, ορισμένα ιστορικά γεγονότα μπορούν να βοηθήσουν να εξηγηθεί γιατί κάποιοι εξακολουθούν να αντιστέκονται ή να δυσκολεύονται να αφομοιώσουν αυτά που προτείνει το κοσμικό Κράτος.

Στη Βραζιλία, το 90% του πληθυσμού λέει ότι είναι χριστιανός. Η χώρα έχει ιστορία καθολικής πλειοψηφίας και είναι συνηθισμένο για διαφορετικές ομάδες που καταλαμβάνουν ηγεμονικές θέσεις να έχουν «αντίληψη των προνομίων». Οι Καθολικοί έχουν αργίες και νόμους που διατηρούν τις πεποιθήσεις τους, κάτι που οι άλλες θρησκείες δεν έχουν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Έχουμε δει αυτή τη μετατόπιση της θρησκευτικής εξουσίας από τους Καθολικούς στους Ευαγγελικούς. Είναι δύσκολο για τους Καθολικούς να δουν τη θρησκευτική καταπίεση στους άλλους επειδή δεν τη βιώνουν. Είναι δύσκολο για τους λευκούς να κατανοήσουν τον ρατσισμό με δομικό τρόπο. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις τα προνόμιά σου και το είδος του αντίκτυπου που έχει αυτό στην κοινωνία», εξηγεί η Joana.

Ακούστε αυτό το απόσπασμα από τη συνέντευξη:

Τώρα ο δάσκαλος Leonardo Penteado εξηγεί ότι το γεγονός ότι η Βραζιλία είναι μια θρησκευτική χώρα με χριστιανική πλειοψηφία δεν δίνει το δικαίωμα σε αυτό το μοναδικό όραμα να επιβληθεί στην κοινωνία ή στην κυβέρνηση και στις ζωές των πολιτών της. «Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχει ανάγκη «εκκοσμίκευσης» της κοινωνίας, γιατί αυτό θα ήταν τροποποίηση των πεποιθήσεων των ανθρώπων, παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το κράτος για να επιβάλλουν τα δόγματά τους σε τρίτους και το κράτος δεν πρέπει επίσης να καταπολεμά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων».

Ακούστε τι άλλο είπε ο καθηγητής Λεονάρντο:

Από την άλλη, οι καθηγητές Joana και Leonardo εξηγούν ότι η ύπαρξη του κοσμικού κράτους δεν αρκεί για την καταπολέμηση των διακρίσεων και της θρησκευτικής βίας. Κράτη στα οποία υπάρχει επίσημη θρησκεία, όπως η Αργεντινή και η Αγγλία, έχουν θρησκευτική ελευθερία, ενώ στη Βραζιλία, στην οποία υπάρχει κοσμικό κράτος, «υπάρχει μια διαδικασία διακρίσεων για το θέμα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ακούστε τι είπε ο καθηγητής Leonardo για αυτό το θέμα:

Χρειάζεται να υπάρχει στο Σύνταγμα;

Όσον αφορά τον ορισμό του «κοσμικού κράτους», η Παρατηρητήριο Εκκοσμίκευσης στην Εκπαίδευση στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Fluminense συμφωνεί ότι «είναι πιο εύκολο να πεις αυτό που δεν είναι. Όπως η δημοκρατία». Σαν αυτό, ακόμα κι αν δεν κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα, ένα κράτος γίνεται κοσμικό όταν αυτονομιμοποιείται αποκλειστικά από τη λαϊκή κυριαρχία – και δεν εξαρτάται από τη θρησκεία.

«Το πρώτο αποτέλεσμα της ανεξιθρησκίας είναι ότι το Κράτος γίνεται αμερόληπτο σε θέματα θρησκείας, είτε σε συγκρούσεις είτε σε συμμαχίες μεταξύ θρησκευτικών οργανώσεων είτε σε ενέργειες μη πιστών. Το κοσμικό Κράτος λοιπόν σέβεται όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, εφόσον αυτές δεν παραβιάζουν τη δημόσια τάξη, όπως ακριβώς σέβεται τις μη θρησκευτικές πεποιθήσεις. Δεν υποστηρίζει ούτε εμποδίζει τη διάδοση θρησκευτικών ιδεών ή ιδεών που είναι αντίθετες με τη θρησκεία». (OLÉ)

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η σφράγιση της έννοιας δεν είναι απλή υπόθεση, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, γιατί προϋποθέτει παρατήρηση και προοδευτική αλλαγή διάφορες πτυχές αυτής της κοινωνίας.

«Η εκκοσμίκευση του Κράτους είναι μια διαδικασία. Παλαιότερα, όλα τα κράτη στήριζαν τη νομιμότητά τους στο ιερό, έτσι ώστε ο βασιλιάς ή ο αυτοκράτορας να θεωρούνταν Θεός ή γιος του ή απεσταλμένος του. (…) Δεν υπάρχει πλήρως κοσμικό κράτος στον κόσμο, όπως δεν υπάρχει πλήρως δημοκρατικό κράτος. Όπως η δημοκρατία, η εκκοσμίκευση είναι μια διαδικασία, μια κοινωνική και πολιτική κατασκευή». (Παρατηρητήριο Εκκοσμίκευσης στην Εκπαίδευση - Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Fluminense)

Curto Επιμέλεια:

Curto Εξηγώ: όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε και ντρέπεστε να ρωτήσετε!????

Κάντε κλικ για να δείτε περισσότερο επεξηγηματικό περιεχόμενο ⤴️

μετακινηθείτε προς τα επάνω