Η μελέτη Γυναικείες ανθρωποκτονίες στη Βραζιλία και τις κύριες περιοχές της (1980-2019): Μια ανάλυση των επιπτώσεων ηλικίας, περιόδου και κοόρτης θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Η βία κατά των γυναικών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προσδιορίστε πότε η δολοφονία μιας γυναίκας είναι στην πραγματικότητα υπόθεση γυναικοκτονία Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στη Βραζιλία, μια χώρα όπου η νομοθεσία για το θέμα είναι ακόμη πρόσφατη, τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα στο Σύστημα Πληροφοριών Θνησιμότητας (SIM) δεν επαρκούν για να γίνει διάκριση εάν σχετίζονται με έμφυλη βία, είτε λόγω των περιορισμών των ίδιων των συστημάτων πληροφοριών, που δεν επιτρέπουν την αξιολόγηση της σχέσης του θύματος με τον επιτιθέμενο, είτε λόγω του γεγονότος ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν είναι απαραίτητα προετοιμασμένες να εντοπίσουν αυτού του είδους τα περιστατικά, εξετάστε τους συντάκτες του μελέτη.
Δεδομένης αυτής της ευθραυστότητας, το άρθρο προτείνει τη χρήση έμμεσων δεικτών για την αξιολόγηση της βίας με βάση το φύλο, όπως εάν το έγκλημα συνέβη εντός του σπιτιού του θύματος και μέσω της χρήσης πυροβόλου όπλου. Σε όλους τους έμμεσους δείκτες, παρατηρείται αύξηση των βίαιων θανάτων γυναικών, με υψηλότερα ποσοστά στις νεαρές γυναίκες και υψηλότερο ποσοστό στον μαύρο πληθυσμό..
Υπάρχει μεγάλη συχνότητα καταγραφών θανάτων από βίαιες αιτίες που ταξινομούνται ως «απροσδιόριστες προθέσεις» και προβλήματα αναφοράς, γεγονός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι αριθμοί είναι υποτιμημένοι. Στη Βόρεια Περιφέρεια, για παράδειγμα, αυτό το είδος περιστατικού ήταν 49,88% υψηλότερο από αυτό που υποδεικνύει η κυβέρνηση. Αυτό αντιπροσωπεύει 6,46 βίαιους θανάτους γυναικών για κάθε 100 κατοίκους και όχι 4,31/100.000 όπως δείχνει η SIM. Ακολουθεί ο Βορειοανατολικός, με αύξηση 41,03% (από 5,58 σε 7,87 θανάτους ανά 100 χιλ. κατοίκους). Το χαμηλότερο ποσοστό παρατηρήθηκε στη Νότια Περιφέρεια, αν και σημειώθηκε επίσης διαφορά 9,13%.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Διαφορετικές Βραζιλίες
Η Νοτιοανατολική χώρα καταγράφει κατά μέσο όρο 3,45 δολοφονίες για κάθε 100 γυναίκες, ενώ η Κεντρική-Δύση εμφανίζεται με 8,55 για κάθε 100. «Αξίζει να τονιστεί ότι αυτή η τελευταία περιφέρεια, συν τη βορειοανατολική και τη βόρεια, έχει συντελεστή πάνω από τον εθνικό μέσο όρο», αναφέρει το κείμενο. Ο νότος και ο νοτιοανατολικός, επομένως, εμφανίζονται κάτω από τον εθνικό μέσο όρο. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρούνται κατά την ανάλυση των θανάτων γυναικών από πυροβόλα όπλα: ο εθνικός μέσος όρος είναι 2,57 ανά εκατό χιλιάδες, που ποικίλλει από 2,01 στο Νότο έως 3,28 στην Κεντρική-Δύση.
«Για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), οι θάνατοι άνω των 3 χαρακτηρίζουν ήδη την περιοχή ως περιοχή ακραίας βίας για τις γυναίκες. Οι περιοχές της Κεντρικής Δύσης και του Βορρά εμφάνισαν ποσοστά παρόμοια με εκείνα σε χώρες όπως η Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ», εξηγεί η Karina Meira, ερευνήτρια στο UFRN και συντονίστρια της μελέτης.
Οι Βραζιλιάνες ηλικίας μεταξύ 20 και 39 ετών αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν επαναλαμβανόμενη βία, επιθετικότητα ή δολοφονία σε σχέση με τις γυναίκες άλλων ηλικιακών ομάδων. Η μελέτη δείχνει επίσης ότι το μέσο ποσοστό θνησιμότητας από ανθρωποκτονίες με πυροβόλα όπλα έχει προοδευτική αύξηση από την ηλικιακή ομάδα 15-19 ετών στην ηλικιακή ομάδα 40-44, μειώνοντας μετά την ηλικιακή ομάδα 45-49 σε όλες τις περιοχές της χώρας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Αυτή η μελέτη μας φέρνει μια διαφορετική οπτική. Η Βραζιλία είναι μια πολύ μεγάλη χώρα, με ποικιλομορφίες όλων των ειδών: πολιτιστική, φυλετική, γεωγραφική… Δείτε το γυναικοκτονία Χωρίς να δούμε αυτά τα χαρακτηριστικά, καταλήγει να μας κάνει να βλέπουμε τη Βραζιλία ως μέσο όρο, ο οποίος δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της χώρας στο σύνολό της», λέει ο ερευνητής της Φιοκρούζ Ραφαέλ Γκιμαράες, ο οποίος, όπως και η Καρίνα, συμμετέχει στην Ομάδα Εργασίας για τη Βία της Βραζιλιάνικος Σύνδεσμος Δημόσιας Υγείας (Abrasco) και είναι συν-συγγραφέας της μελέτης. Ο Raphael εξηγεί ότι αυτή η τμηματοποιημένη άποψη βοηθά στην κατανόηση και την παροχή υποστήριξης για τη διαμόρφωση πιο στοχευμένων και αποτελεσματικών δημόσιων πολιτικών.
Υποδηλώσεις και φυλή
Ο βίαιος θάνατος γυναικών συχνά ταξινομείται ως «απροσδιόριστη πρόθεση», δηλαδή χωρίς να αναφέρεται αν ήταν ατύχημα, αυτοκτονία ή προκλήθηκε από τρίτους. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο να εφαρμοστούν τεχνικές διόρθωσης. Η διόρθωση των δεδομένων καταγραφής θανάτων από το Σύστημα Πληροφοριών Θνησιμότητας του Ενιαίου Συστήματος Υγείας (SIM/Datasus) έδειξε ότι τα ποσοστά ανθρωποκτονιών γυναικών υποδηλώθηκαν στη Βραζιλία για μια περίοδο 40 ετών (1980 – 2019). Η έρευνα ενημερώνει τους αριθμούς και δείχνει ότι αυτό το είδος εγκλήματος ήταν 28,62% υψηλότερο από αυτό που παρουσίασε η SIM.
«Στη Βραζιλία, οι κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη δολοφονία γυναικών ήταν η χρήση πυροβόλων όπλων, τα αμβλέα/τρυπημένα αντικείμενα, ο στραγγαλισμός και η ασφυξία. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η χρονική τάση στις ανθρωποκτονίες με πυροβόλα όπλα σχετίζεται με παράγοντες που σχετίζονται με την πώληση, την κυκλοφορία και την απόκτηση αυτών των όπλων», τονίζει η έρευνα. Συνεπώς, η μείωση των δολοφονιών γυναικών στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στο Νότο και στα Νοτιοανατολικά θα σχετιζόταν με το Καταστατικό για τον Αφοπλισμό και το Νόμο της Μαρία ντα Πένχα, εκτός από άλλους παράγοντες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τοποθεσία επηρεάζει επίσης. Μια γυναίκα με οικονομική αυτονομία σε μέρη όπου η πατριαρχική κουλτούρα είναι πιο συντηρητική αντιμετωπίζει μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστεί ενδοοικογενειακή βία από τις γυναίκες με οικονομική αυτονομία σε μέρη όπου γίνεται περισσότερη συζήτηση για τη βία και η οποία δεν είναι τόσο συντηρητική. «Όποιος σπάει τον ρόλο της υποταγής σε αυτές τις κοινότητες γίνεται στόχος. Αυτή η κοινότητα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να δείξει ότι οι γυναίκες πρέπει να επιστρέψουν στον υποτακτικό τους ρόλο. Εξ ου και η δυσκολία να σπάσει ο κύκλος της βίας. Αυτό δεν είναι θέμα του ατόμου, αλλά του κράτους», λέει η Karina.
Οι γυναίκες στα νοτιοανατολικά, για παράδειγμα, έχουν μεγαλύτερο δίκτυο υποστήριξης. Στοιχεία από το Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής της Βραζιλίας (IBGE) δείχνουν ότι το 2019 μόνο 137 από τους 5.570 (2,4%) δήμους της Βραζιλίας είχαν καταφύγια για γυναίκες σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας, κυρίως στο Νότο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. «Λιγότερο από το 10% των δήμων της Βραζιλίας πρόσφεραν εξειδικευμένες υπηρεσίες για σεξουαλική επίθεση και μόνο το 8,3% των πόλεων διέθεταν εξειδικευμένα αστυνομικά τμήματα για να βοηθήσουν τις γυναίκες. Από το 2017 έως το 2019, σημειώθηκε μείωση κατά 75% στη μεταφορά κονδυλίων για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Δεν αρκεί να υπάρχουν νομικές διατάξεις αν δεν υπάρχει χρηματοδότηση για προστασία», τονίζει η Karina.
Οι τιμές ποικίλλουν επίσης ανάλογα με τη φυλή. Μεταξύ 2009 και 2019, η Βραζιλία κατέγραψε μείωση των ανθρωποκτονιών μεταξύ των λευκών γυναικών και αύξηση μεταξύ των μαύρων γυναικών. Το 2019, μια μαύρη γυναίκα είχε 1,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να δολοφονηθεί συνολικά. «Οι φυλετικές, φυλετικές και κοινωνικές ανισότητες έχουν ενταθεί στις φτωχότερες περιοχές της χώρας – Βόρεια και Βορειοανατολικά. Το 2019, μια μαύρη γυναίκα που ζούσε στο Rio Grande do Norte αντιμετώπισε 5,1 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να δολοφονηθεί από μια μη μαύρη γυναίκα», αναφέρει το άρθρο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Ραφαέλ θυμάται ότι αυτοί οι αριθμοί σχετίζονται μόνο με ανθρωποκτονίες. «Ο θάνατος είναι το πιο ακραίο γεγονός. Ο αριθμός των μαύρων γυναικών θυμάτων επιθετικότητας είναι ακόμη μεγαλύτερος. Γυναίκες που υφίστανται βία μέρα με τη μέρα, η οποία δεν οδηγεί απαραίτητα σε θάνατο, αλλά έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή τους», τονίζει η ερευνήτρια Φιοκρούζ. «Το άρθρο μας μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για την έναρξη της αξιολόγησης δεδομένων από γυναίκες που δεν έχουν πεθάνει, αλλά έχουν υποστεί βαθιά ζημιά στη ζωή τους ως αποτέλεσμα βίας κάθε είδους: σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική, ενδοοικογενειακή βία. Θα μπορούσε να είναι ένα σημείο εκκίνησης για περαιτέρω διερεύνηση αυτού του ζητήματος», προσθέτει.
Το άρθρο τονίζει ότι «απαιτούνται επειγόντως μέτρα για την προστασία των γυναικών σε καταστάσεις βίας. Η επέκταση της χρηματοδότησης για προγράμματα για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών είναι επίσης απαραίτητη, παράλληλα με μέτρα για την ανατροπή της κατάργησης του Καταστατικού για τον Αφοπλισμό, καθώς το όπλο στο σπίτι είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για βία. έμφυλη βία και γυναικοκτονία», καταλήγει η έρευνα.
(με Φιοκρούζ)
Διαβάστε επίσης:
