Είτε τραγουδούν είτε όχι τον εθνικό ύμνο, είτε δημοσιεύουν μηνύματα συμπαράστασης στους διαδηλωτές είτε υιοθετούν μια πιο διακριτική στάση. Όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους, εκτός χώρας και κυρίως εντός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τη δύσκολη θέση της ιρανικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ συνόψισε ο προπονητής, Πορτογάλος Κάρλος Κεϊρόζ, μετά την ήττα με 6-2 από την Αγγλία στο πρώτο παιχνίδι:
«Δεν μπορείτε καν να φανταστείτε τι έχουν περάσει αυτά τα παιδιά τις τελευταίες μέρες, απλώς επειδή ήθελαν να εκφραστούν ως παίκτες. Ό,τι και να πουν, θα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να τους σκοτώσουν», σχολίασε.
Αν η υποστήριξη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σε αγώνες (όχι γιορτασμός γκολ ή μη ύμνο) έγινε αποδεκτή από τους διαδηλωτές, το πανόραμα άλλαξε μετά τη συνάντηση του Κεϊρόζ και των στρατευμάτων του με τον υπερσυντηρητικό πρόεδρο Ebrahim Raïsi, λίγο πριν το ταξίδι. στο Κατάρ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποδόσφαιρο ή διαμαρτυρίες;
Η πληγή που άνοιξε, σε έναν λαό παθιασμένο με το ποδόσφαιρο και στον οποίο η εθνική ομάδα λειτουργούσε πάντα ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές ευαισθησίες, έγινε αισθητή απέναντι στην Αγγλία.
Οι κραυγές «ελευθερία, ελευθερία» αντηχούσαν από τις κερκίδες γεμάτες με Ιρανούς οπαδούς, οι οποίοι φώναζαν επίσης το όνομα του πρώην παίκτη της Μπάγερν Μονάχου Αλί Καρίμι, επικριτή της εξουσίας.
Η νίκη με 2-0 επί της Ουαλίας στη δεύτερη αγωνιστική, που διατήρησε για πρώτη φορά τις πιθανότητες της ομάδας να προκριθεί στον δεύτερο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, δεν προκάλεσε σάλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν από την έναρξη, οι παίκτες τραγούδησαν με μισή καρδιά τον εθνικό ύμνο για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις στο Ιράν.
Οι αρχές έσπευσαν να πανηγυρίσουν τη νίκη, βάζοντας για άλλη μια φορά την ομάδα στο επίκεντρο της κριτικής και της συζήτησης. Στο Twitter, ο ανώτατος ηγέτης Αλί Χαμενεΐ έγραψε στο Twitter: «Οι παίκτες της εθνικής ομάδας του Ιράν έκαναν το ιρανικό έθνος ευτυχισμένο. Ο Θεός να τους κάνει ευτυχισμένους».
Μετά από αυτό, η κυβέρνηση αποφάσισε να απελευθερώσει 700 κρατούμενους σε «εορτασμό» της νίκης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εάν οι παίκτες δείξουν, έστω και σιωπηλά, υποστήριξη στην εξέγερση, κινδυνεύουν να κατασταθούν. Και, από την άλλη, υπάρχουν ακτιβιστές και άνθρωποι πουpromeπρέπει να πολεμήσουν, ρισκάροντας τη ζωή τους στο Ιράν και να περιμένουν από αυτούς να είναι οι σημαιοφόροι (…) Αυτό είναι το δίλημμα των παικτών. Βρίσκονται ανάμεσα σε βράχο και σκληρό μέρος. Ό,τι και να κάνουν, θα υποστούν τις συνέπειες. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για αυτούς εάν η κατάσταση γίνει ακόμη πιο περίπλοκη στο Ιράν».
Jean-Baptiste Guégan, καθηγητής και ειδικός στη γεωπολιτική του αθλητισμού
com Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP)
