Τα 75 χρόνια του Ισραήλ σε 10 κρίσιμες ημερομηνίες

Δέκα σημαντικές ημερομηνίες στην ιστορία του Κράτους του Ισραήλ, με αφορμή την 75η επέτειο από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του το 1948.

1948: Ανεξαρτησία

Στις 29 Νοεμβρίου 1947, ο ΟΗΕ ψήφισε τη διαίρεση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, ένα εβραϊκό και το άλλο αραβικό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το σχέδιο, που απορρίφθηκε από τις αραβικές χώρες, προκαλεί έκρηξη βίας μεταξύ Αράβων και Εβραίων.

Στις 14 Μαΐου 1948, ο Ντέιβιντ Μπεν Γκουριόν κήρυξε την ανεξαρτησία του Κράτους του Ισραήλ, μετά από 28 χρόνια βρετανικής κυριαρχίας.

Μια μέρα αργότερα, πέντε αραβικές χώρες ξεκινούν πόλεμο εναντίον του νέου κράτους. Αυτός ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος έληξε το 1949 και επέτρεψε στο Ισραήλ να επεκτείνει την περιοχή που είχε χαρακτηρίσει ο ΟΗΕ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότεροι από 760.000 Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν, αλλά σχεδόν 160.000 παραμένουν στο νέο κράτος.

Η Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, γίνεται μέρος της Ιορδανίας και η Λωρίδα της Γάζας μέρος της Αιγύπτου.

Οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος μεταναστεύουν μαζικά στο Ισραήλ.

1967: Πόλεμος έξι ημερών

Το 1967, το Ισραήλ πολέμησε τον τρίτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο εναντίον της Αιγύπτου, της Συρίας και της Ιορδανίας. Σε έξι ημέρες, η χώρα κατέκτησε την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, μέρος των υψωμάτων Γκολάν της Συρίας και την αιγυπτιακή χερσόνησο του Σινά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο αποικισμός αρχίζει σε αυτά τα εδάφη.

1973: Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ

Έξι χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του εβραϊκού φεστιβάλ του Γιομ Κιπούρ, τα αραβικά κράτη επιτίθενται στο Ισραήλ, το οποίο αποκρούει την επίθεση αλλά υφίσταται σημαντικές απώλειες.

1978: Ειρήνη με την Αίγυπτο

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1978, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μεναχέμ Μπεγκίν και ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Ανουάρ ελ Σαντάτ υπέγραψαν τις Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ στην Ουάσιγκτον, οι οποίες προηγήθηκαν της υπογραφής, στις 26 Μαρτίου 1979, της πρώτης συνθήκης ειρήνης μεταξύ μιας χώρας Αραβικής και Ισραήλ.

Η Αίγυπτος ανακτά το Σινά, μια επιστροφή που τίθεται σε ισχύ το 1982.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η συνθήκη καταγγέλθηκε από αραβικές χώρες και ο Σαντάτ, ο οποίος επικρίθηκε πολύ, δολοφονήθηκε το 1981 από ισλαμιστές.

1982: Εισβολή στον Λίβανο

Οι Ισραηλινοί εισβάλλουν στον Λίβανο και περικυκλώνουν τη Βηρυτό τον Ιούνιο του 1982. Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) του Γιάσερ Αραφάτ πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα.

Τα ισραηλινά στρατεύματα κατείχαν το νότιο Λίβανο μέχρι το 2000.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μετά την απαγωγή Ισραηλινών στρατιωτών από το κίνημα της Χεζμπολάχ το 2006, το Ισραήλ ξεκινά άλλη μια καταστροφική επίθεση στον Λίβανο.

1993: Συμφωνίες του Όσλο

Τον Δεκέμβριο του 1987, οι Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν την πρώτη εξέγερση ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, την Ιντιφάντα.

Το 1993, το Ισραήλ και η PLO υπέγραψαν τις Συμφωνίες του Όσλο για την παλαιστινιακή αυτονομία στην Ουάσιγκτον, μια συνάντηση που χαρακτηρίστηκε από χειραψία μεταξύ του Αραφάτ και του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Γιτζάκ Ράμπιν.

Ο Αραφάτ επιστρέφει θριαμβευτικά στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη το 1994, μετά από 27 χρόνια εξορίας, και ιδρύει την Παλαιστινιακή Αρχή.

1995: Δολοφονία του Ράμπιν

Ο Yitzhak Rabin δολοφονείται στο Τελ Αβίβ από έναν Εβραίο εξτρεμιστή που αντιτίθεται στην ειρηνευτική διαδικασία.

2000: Δεύτερη Ιντιφάντα

Η επίσκεψη του τότε αρχηγού της ισραηλινής δεξιάς αντιπολίτευσης, Αριέλ Σαρόν, στην Εσπλανάδα των Τζαμιών στην Ιερουσαλήμ τον Σεπτέμβριο του 2000 προκάλεσε τη δεύτερη Ιντιφάντα, η οποία συνεχίστηκε μέχρι το 2005.

2005: Αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας

Το Ισραήλ αποχώρησε το 2005 από τη Λωρίδα της Γάζας, εναντίον της οποίας επέβαλε αποκλεισμό το 2007, όταν το ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς ανέλαβε τον έλεγχο της περιοχής.

Το Ισραήλ και η Χαμάς έχουν κάνει από τότε τέσσερις πολέμους στη Γάζα: το 2008, το 2012, το 2014 και το 2021.

2009: Επιστροφή Νετανιάχου

Στα τέλη Μαρτίου 2009, ο ηγέτης του Λικούντ (δεξιά), Μπενιαμίν Νετανιάχου, επέστρεψε στη θέση του πρωθυπουργού, αφού κατείχε τη θέση μεταξύ 1996 και 1999.

Το 2019 κατηγορήθηκε για πολλές κατηγορίες φερόμενης διαφθοράς.

Μετά την ήττα στις εκλογές του 2021, κατάφερε να επιστρέψει στην εξουσία στα τέλη του 2022, επικεφαλής μιας από τις πιο δεξιές κυβερνήσεις στην ιστορία του Ισραήλ.

Το σχέδιό του για τη μεταρρύθμιση του Δικαστικού Σώματος προκαλεί, από τον Ιανουάριο του 2023, μια άνευ προηγουμένου λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στο κείμενο που, σύμφωνα με τους επικριτές, απειλεί την ισραηλινή δημοκρατία.

* Το κείμενο αυτού του άρθρου δημιουργήθηκε εν μέρει από εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, γλωσσικά μοντέλα τελευταίας τεχνολογίας που βοηθούν στην προετοιμασία, την αναθεώρηση, τη μετάφραση και τη σύνοψη κειμένων. Οι καταχωρήσεις κειμένου δημιουργήθηκαν από το Curto Οι ειδήσεις και οι απαντήσεις από εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιήθηκαν για τη βελτίωση του τελικού περιεχομένου.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης είναι απλώς εργαλεία και η τελική ευθύνη για το δημοσιευμένο περιεχόμενο ανήκει στον Curto Νέα. Χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία υπεύθυνα και ηθικά, στόχος μας είναι να επεκτείνουμε τις δυνατότητες επικοινωνίας και να εκδημοκρατίσουμε την πρόσβαση σε ποιοτικές πληροφορίες.
🤖

μετακινηθείτε προς τα επάνω