Πιστώσεις εικόνας: AFP

Πελέ, από την παιδική ηλικία μέχρι τη γέννηση ενός μύθου

Αποχαιρετισμοί και αφιερώματα στον εκλιπόντα βασιλιά Πελέ σηματοδοτούν το τέλος της βραζιλιάνικης χρονιάς. Μάθετε περισσότερα για την πορεία του αγοριού Edson Arantes do Nascimento, που διανύει την εφηβεία και γίνεται μύθος στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

(εικόνα AFP)

Στις 8 Αυγούστου 1956, ένα ντροπαλό και εύθραυστο 15χρονο αγόρι έφτασε στο Santos. Λίγο λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, ο Πελέ χάρισε στη Βραζιλία το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο. Στη μέση της εφηβείας γεννήθηκε ένας μύθος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όλα ξεκίνησαν 500 χλμ. από το λιμάνι της πόλης, στο Bauru. Εκεί, στο εσωτερικό της πολιτείας του Σάο Πάολο, μεγάλωσε ο Edson Arantes do Nascimento. Γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1940 στο Três Corações, Minas Gerais.

Ο Πελέ εκπαιδεύτηκε από την Dona Celeste και τον Dondinho, έναν πρώην παίκτη που εγκατέλειψε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε νεαρή ηλικία λόγω ενός τραυματισμού στο γόνατο.

Ο θρύλος το λέει, δηλαδή ο ίδιος ο «Βασιλιάς», που είδε τον πατέρα του να κλαίει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1950, όταν η Ουρουγουάη κέρδισε τη Βραζιλία με 2-1 στη μέση του Μαρακανά. Για να τον παρηγορήσω, ο μικρός Ντίκο – όπως τον έλεγαν τότε – promeδικοί σου σε εκείνον που μια μέρα κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Εν τω μεταξύ, τελειοποιούσε την τεχνική του σε γυμνά κλαμπ και μικρά κλαμπ.

Στον πρώτο του αγώνα με την ομάδα Radiun σημείωσε οκτώ γκολ που ενθουσίασαν την Ερασιτεχνική Football League της πόλης. Όπως λέει ο δημοσιογράφος Luiz Carlos Cordeiro στο βιβλίο του «Pelé de Bauru» (1997), η Λίγκα του απαγόρευσε να περνάει στη μέση… για να μην τελειώσει το τουρνουά!

Το Bauru AC (BAC), ο μεγάλος σύλλογος της πόλης, ενσωμάτωσε το παιδί θαύμα στην ομάδα νέων του, όπου ο ψυχαναγκαστικός σκόρερ πέρασε αρκετά χρόνια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πρώτο ματς, πρώτο γκολ

Ο προπονητής της BAC Waldemar de Brito, ένας πρώην παίκτης που έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, πίστευε στην κουλτούρα του αγοριού και στη γρήγορη ντρίμπλα του με μια ασυνήθιστη τεχνική. Το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που τον πήγαν στη Σάντος για να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο σε τόσο νεαρή ηλικία.

Συγκρατημένος, σοβαρός, ταλαντούχος, αλλά πολύ εργατικός, ο νεαρός επιθετικός έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 7 Σεπτεμβρίου 1956, σε ένα φιλικό με την Κορίνθιανς ντε Σάντο Αντρέ (7-1), μόλις ένα μήνα μετά την άφιξή του. Μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα και πέτυχε ένα γκολ.

Αλλά η μπάλα δεν ήταν ευγενική μαζί του στην ομάδα των νέων: έχασε ένα πέναλτι στον καθοριστικό αγώνα μιας διοργάνωσης στην οποία η ομάδα του τερμάτισε δευτεραθλήτρια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Απογοητευμένος, έγραψε στους γονείς του, σύμφωνα με τη βιογραφία του Alain Fontan, «King Pelé»: «Ξέρω ότι δεν θα γίνω ποτέ σπουδαίος παίκτης. Δεν γεννήθηκα για αυτή την καριέρα. Αυτό μόλις αποδείχθηκε».

Αποφασισμένος, ωστόσο, εντάχθηκε οριστικά στην επαγγελματική ομάδα τον Ιανουάριο του 1957. Αλλά ο νεοφερμένος συμμετείχε σε εννέα συνεχόμενους αγώνες χωρίς να σκοράρει, τη χειρότερη επίδοσή του στη 18χρονη καριέρα του στη Σάντος.

Οι πρώτοι τέσσερις μήνες ήταν δύσκολοι, με μόλις 6 γκολ σε 21 αγώνες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

15 Μαΐου 1957

Φτάνει 15 Μαΐου 1957: Ο Πελέ γίνεται είδηση ​​και τελικά αποκαλύπτεται: στο γήπεδο Μορούμπι, η Σάντος κερδίζει την Παλμέιρας με 3-0, με δύο γκολ του έφηβου.

Το πρώτο ήταν συγκλονιστικό, μια σέντρα που ενθουσίασε τον Τύπο του Σάο Πάολο. Το όνομά του άρχισε να εμφανίζεται στις εφημερίδες. Ένα μήνα μετά την εκδήλωση του φαινομένου στο Σάο Πάολο, είναι η σειρά των ντόπιων να χαρούν το θαύμα.

Ο Πελέ σκοράρει δύο γκολ κόντρα στην Μπελενένσες (6-1). Ο Τύπος του Ρίο είναι έκπληκτος. Ο Σίλβιο Πιρίλο, ο σκάουτερ της ομάδας, αρχίζει να τον προσέχει σκεπτόμενος το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία.

Και όλα αρχίζουν να γίνονται γρήγορα: στις 7 Ιουλίου, ο Πελέ φορά τη φανέλα του «καναρίνιο» στο Μαρακανά σε ένα φιλικό που κέρδισε η Αργεντινή (2-1), αλλά ο νεαρός αναπληρωματικός σημείωσε το γκολ της ισοφάρισης. Τρεις μέρες αργότερα, στη ρεβάνς στο Pacaembu και ξεκινώντας για πρώτη φορά, σκόραρε σε νίκη με 2-0.

Η ιστορία του μέλλοντος και μόνο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής συνεχίζει την πορεία της.

Στα τέλη του 1957 επιβεβαιώθηκε η γέννηση του φαινομένου: ο Πελέ κατέληξε πρώτος σκόρερ στο Campeonato Paulista. Όπως θυμήθηκε στην ιστοσελίδα της Σάντος, «στο πρώτο μου πρωτάθλημα πέτυχα 36 γκολ (σε 29 αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των προκριματικών). Για ένα αγόρι 16, 17 ετών, ήταν μεγάλο κατόρθωμα».

Πηγή: AFP

Δείτε επίσης:

μετακινηθείτε προς τα επάνω