Ο προπονητής Evaristo de Macedo ήταν ο πρώτος που οδηγήθηκε στη διοργανώτρια χώρα του Μουντιάλ. Το 1980, άφησε τη Σάντα Κρουζ (PE) και πήγε στη Ντόχα, λαμβάνοντας αρχικά 150 δολάρια σε γάντια και μισθό 17 δολαρίων, ποσό που πολλαπλασιάστηκε με την πάροδο του χρόνου. Ο Εβαρίστο οδήγησε την ομάδα νεανίδων του Κατάρ στη δευτεραθλήτρια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της κατηγορίας το 1981, στην Αυστραλία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε εκείνη την περίπτωση, η άγνωστη ομάδα κέρδισε την Πολωνία (1-0), απέκλεισε τη Βραζιλία στα προημιτελικά (3-2) και νίκησε την Αγγλία (2-1) στους ημιτελικούς, μέχρι να χάσει από τη Δυτική Γερμανία στον τελικό. με 4 προς 0. Ο Εβαρίστο οδήγησε επίσης την τοπική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες και το 1992 στη Βαρκελώνη.
«Στην εποχή μου, οι παίκτες ήταν μόνο Καταριανοί, ξεκινούσε το ποδόσφαιρο, είχαμε δύο γήπεδα, ένα μικρό και ένα λίγο μεγαλύτερο. Νομίζω ότι το Κατάρ ήταν πολύ καλό για μένα, αθλητικά και οικονομικά, γιατί είχαμε καλύτερες συνθήκες για να δουλέψουμε εκεί. Δεν έχω παράπονο για τίποτα. Είχα καλά αποτελέσματα, άφησα μια μεγάλη φιλία εκεί και έχουν μεγάλη στοργή για μένα», είπε ο Macedo σε συνέντευξή του στο διοικητικό συμβούλιο. “Εβδομήντα” κάνε πρόγραμμα Στον κόσμο της μπάλας, στην τηλεόραση της Βραζιλίας.
Ωστόσο, άλλοι Βραζιλιάνοι αναγκάστηκαν να αναπτύξουν το τοπικό άθλημα: Dino Sani, Procópio Cardoso, Cabralzinho, Ivo Wortmann, Sebastião Lapola, Zé Mário, Paulo Campos, Sebastião Lazaroni και Paulo Autuori. Αυτό οδήγησε ομάδες από το Κατάρ να έρχονται στη Βραζιλία για σεζόν, όπου έπαιξαν φιλικά ενάντια σε τουλάχιστον δεκαοκτώ ομάδες όλα αυτά τα χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι βραζιλιάνικοι σύλλογοι έτυχαν επίσης καλής υποδοχής στη Ντόχα, ξεκινώντας από τη Σάντος. Ο Πελέ έγινε δεκτός με μεγαλοπρέπεια τον Φεβρουάριο του 1973. Εκείνη την ευκαιρία, η ομάδα της Σάντος κέρδισε την Al-Ahli Sports Club με 3-0.
Το ποδόσφαιρο ήταν τόσο αρχικό στο Κατάρ που, κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης σεζόν στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1980, η ομάδα με επικεφαλής τον Evaristo de Macedo έχασε 7-0 από τη μέση ομάδα Campo Grande και 4-0 από τη Madureira. Και τι εντύπωση άφησαν εδώ;
«Οι παίκτες του Κατάρ είναι απείθαρχοι, αγενείς και αγαπούν να αγωνίζονται στο γήπεδο. Ο παίκτης Magid ψηφίστηκε ο πιο τολμηρός στην ομάδα του. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ήθελα να αρπάξω την κόκκινη κάρτα από τα χέρια του διαιτητή Πάουλο Ρομπέρτο Τσάβες», έγραφε τότε ο χρονικογράφος Μίλτον Σάλες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μπάνγκου
Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, τα φιλικά μεταξύ εθνικών ομάδων και συλλόγων ήταν πολύ πιο συνηθισμένα και καμία άλλη ομάδα δεν αντιμετώπισε την εθνική ομάδα του Κατάρ όσο η Μπάνγκου: έγιναν δύο φιλικά στη Ντόχα το 1985 (όταν το Κατάρ διοικούσε ο Ντίνο Σάνι), δύο φιλικά στο Ρίο το 1988 (υπό τη διοίκηση του Προκόπιο Καρντόσο), δύο παιχνίδια στη Ντόχα το 1989 (πάλι με τον Ντίνο Σάνι) και τρία φιλικά στη Ντόχα το 1992 (με προπονητή τον Σεμπαστιάο Λάπολα).
Εκτός από το Bangu, το Κατάρ πήρε παραδοσιακές ομάδες, όπως η Atlético Mineiro, η Internacional και η Fluminense, για να εμφανιστούν στη Ντόχα. Εδώ έπαιξαν κόντρα στους Manufatora de Niterói, Petropolitano και Entrerriense.
Όμως η εποχή των φιλικών μεταξύ συλλόγων και χωρών έχει τελειώσει. Η ομάδα, υπό την ηγεσία του Ισπανού Félix Sánchez, ήταν στη Βραζιλία το 2019 για να συμμετάσχει στο Copa América, προπονήθηκε στο CT της Fluminense, αλλά δεν αντιμετώπισε καμία τοπική ομάδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το τελευταίο παιχνίδι ανάμεσα στο Κατάρ και μια ομάδα της Βραζιλίας έγινε πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, κόντρα στην Παλμέιρας, το 1998, και η ομάδα του Λουίζ Φελίπε Σκολάρι κέρδισε με 2-0.
(Με την Agência Brasil)
