"Gaur Ipar Itsasorako kapitulu berde berri bat hasiko dugu", ospatu zuen Frederik printzeak, fasea hasi zuenean. pilotEsbjergen (herrialdearen hego-mendebaldean) proiektuarena. Paradoxikoki, gunea isuriak eragiten zituen petrolio-erreserba ohia da.
PUBLIZITATEA
Proiektua"Greensand“, Ineos kimiko multinazional britainiarrak eta Wintershall Dea Alemaniako energia konpainiak koordinatuta, urtean zortzi milioi tona CO2 biltegiratzea ahalbidetuko du 2030erako.
-ren teknika Karbonoa harrapatzea eta biltegiratzea (CCS) Danimarkako ekimenean erabilia mundu osoan probatu da eta, gaur egun, 200 proiektu baino gehiago daude martxan edo garatzen ari diren.
Proiektuaren aldea Greensand hau da, inguruko industria-instalazioetatik CO2 harrapatzen duten guneek ez bezala, distantzia luzeetatik jasotako karbonoa erabiltzen du.
PUBLIZITATEA
"Europako lorpen bat da mugaz gaindiko lankidetzari dagokionez: CO2 harrapatzen da Belgikan eta oso laster Alemanian, Anberesko (Belgikako) portuan ontzietara kargatzen da", esan du Ursula von der Leyen Europako Batzordeko presidenteak.
Praktikan, gasa itsasoz garraiatzen da Norvegiako Nini West plataformara eta 1,8 km-ko sakonera duen urtegi batera eramaten da.
Danimarkako agintarientzat, 2045erako zero karbono ezartzea nahi dutenentzat, "Gure klimarako tresna-kutxan ezinbesteko tresna" da.
PUBLIZITATEA
Ipar Itsasoko baliabideak
O Ipar itsasoa Zabortegietarako eskualde egokia da, petrolio-hodiak eta urtegi geologiko asko baititu, petrolio eta gasa ekoitzitako hamarkadatan zehar hutsik geratu direnak.
"Agortutako petrolio eta gas eremuek abantaila asko dituzte, ondo dokumentatuta daudelako eta ziurrenik berrerabili daitezkeen azpiegiturak daudelako", dio Morten Jeppesenek, Danimarkako Teknologia Unibertsitateko Itsas Teknologien Zentroko zuzendariak.
Gertutik Greensand, Frantziako erraldoia TotalEnergies itsasoaren hondoan lurreratzeko aukera aztertuko du, bi kilometro baino gehiagoko sakoneran, urtean bost milioi tona CO2 inguru 2030erako.
PUBLIZITATEA
Norvegia, aitzindaria CAC, Europako gas likido horren tona jasoko ditu datozen urteetan. Mendebaldeko Europako hidrokarburoen ekoizle nagusia, herrialdeak ere badu kontinenteko CO2 biltegiratze ahalmen handiena.
Irtenbide bideragarria
Hala ere, biltegiratuko diren CO2-kopuruak txikiak dira oraindik isurpen osoekin alderatuta.
Europako Ingurumen Agentziaren arabera, Europako Batasunak gas horietatik 3,7 milioi tona isuri zituen 2020an, maila baxua koronavirus pandemiak kaltetutako urtea izan baita.
PUBLIZITATEA
Gero, CAC, aspaldidanik teknikoki konponbide konplikatu eta garestia bezala ikusten zena, gaur egun beharrezko neurritzat jotzen dute bai Klima Aldaketari buruzko Gobernu arteko Taldeak (IPCC) bai Energiaren Nazioarteko Agentziak.
Hala ere, ez dago ondorio kaltegarrietatik libre, CO2-a harrapatzeko eta biltegiratzeko prozesuak energia intentsiboa duen gasaren %21aren baliokidea igortzen baitu, IEEFA australiar think tank-en arabera.
Gainera, teknikak ondorio katastrofikoak ekar ditzaketen ihes arriskuak ere baditu, IEEFAren arabera.
"A CAC ez da erabili behar egungo CO2 ekoizpen maila mantentzeko, baina beharrezkoa da atmosferako CO2 mugatzea”, azaldu du Jeppesenek. "Karbonoa biltegiratzeko kostua murriztu behar da arintze-irtenbide iraunkor bat bihurtzeko industria heldu ahala", gaineratu du zientzialariak.
Hala ere, neurria ez da aho batez ingurumen eragileen artean.
"Ez du arazoa konpontzen eta egitura kaltegarriak luzatzen ditu", dio Helene Hagelek, Greenpeace Danimarkako energia zuzendariak.
Haren ustez, “metodoak ez ditu gure ohitura hilkor aldatzen. Danimarkak benetan isurketak murriztu nahi baditu, horien zati handi bat ekoizten duten sektoreez arduratu behar da, hau da, nekazaritza eta garraioa”, indartu du.
(ekin AFP)
Irakurri ere:
