کافه تریا در سائوپائولو توسط افراد مبتلا به سندرم داون اداره می شود

جسیکا پریرا داسیلوا، 31 ساله، آرزوی افتتاح یک رستوران را داشت. با این حال، این ایده با افتتاح یک کافه - کافه Bellatucci، واقع در Pinheiros، در پایتخت سائوپائولو، تثبیت شد. به این ترتیب، او اولین کارآفرین مبتلا به سندرم داون شد که حرفه خود را در برزیل رسمی کرد.

این سه شنبه (بیست و یکم) روز جهانی سندروم است. پایین. این تاریخ از سال 2012 توسط سازمان ملل متحد (UN) به رسمیت شناخته شده است و به سه کروموزوم در جفت 21 اشاره دارد که مشخصه وضعیت ژنتیکی هستند. 

تبلیغات

«رویای من این بود که یک رستوران باز کنم، اما خواهر و مادرم گفتند که رستوران خیلی سخت است و تصمیم گرفتیم یک کافه باز کنیم. قهوه زندگی من را تغییر داد. من زیاد در خانه ماندم، زیاد تلویزیون تماشا کردم. الان ساعت 7 به خانه می‌رسم، از دوشنبه تا شنبه کار می‌کنم.» جسیکا گفت.

ذائقه آشپزی از مشاهده مادر خودش به وجود آمد و با دوره تکنسین غذا در خدمات کارآموزی تجاری ملی (Senac) به یک حرفه تبدیل شد. جسیکا که قبلاً فارغ التحصیل شده بود مطمئن بود که می خواهد در بخش غذا کسب و کاری داشته باشد. جسیکا در شبکه‌های اجتماعی از کارهای روزمره‌اش در کافه صحبت می‌کند.

https://www.instagram.com/p/CpklkCcO1Jb/

او گفت: "من دوست داشتم مادرم را ببینم که با ماهی تابه ها، چاقوها کار می کند و شروع به کمک به چیدن میز، درست کردن آب میوه، دسر، سالاد کردم و سپس عاشق شدم." در کافه، جسیکا شیرینی، پای و قهوه سرو می کند. من کیک قابلمه، بریگادیرو، نان عسلی، کرپ درست می کنم. ما هر روز آشپزی می کنیم، همه چیز را تازه می فروشیم و با هم کار می کنیم، تمام خانواده ام در قهوه به من کمک می کنند.»

تبلیغات

Agência Brasil

افراد دیگری نیز در سایت با آنها کار می کنند پاییناز جمله فیلیپ تاوارس، 31 ساله، باریستا. او دوست من بود و یک باریستا در اینجا است. و حالا، دوست پسر من، جسیکا فاش کرد.

مرد جوان دوره باریستا و پیشخدمت را گذراند. "من عاشق اینجا هستم. من یک باریستا هستم و قهوه، کاپوچینو، قهوه موکا درست می کنم. من یک باریستای نمایش هستم. وقتی 6 ساله بودم جسیکا را در آپای ملاقات کردم. حالا او دوست دختر من است.» با افتخار گفت.

کنفیانسا

مادر جسیکا، ایوانیا دلا بلا داسیلوا، یکی از مجریان پروژه است و هر روز در کنار کارگران کافه است. او علاوه بر غلبه بر مشکلات و بی اعتمادی مشتریان، آموزش را انجام می دهد و آنها را همراهی می کند.

تبلیغات

"موانعی که ما با آن روبرو می شویم، مانند دادن اعتماد به مردم در استخدام خدمات، دشوار است. این یک کار مداوم است، اما حقیقت دارد.»

این کافه علاوه بر سرو قهوه در محل، میزبان رویدادهای تجاری نیز می باشد زمان استراحت و کوکتل

جسیکا از کودکی علائمی نشان داد که می‌خواهد با غذا کار کند. او یک دوره تکنیک غذا شناسی را گذراند و واقعاً از آن لذت برد و به دنبال دستور پخت غذا بود، بنابراین او می خواست یک رستوران باز کند. ما پیشنهاد افتتاح یک کافه را دادیم و او بسیار خوشحال بود.

تبلیغات

خواهر جسیکا، پریسیلا، به همراه همسرش داگلاس باتتوچی، در این فضا سرمایه گذاری کردند. با همه‌گیری، مکان کافه تغییر کرد. اکنون، این رستوران وابسته به رستوران کومو آسیم؟!، که مالک آن، یک سرمایه گذار اجتماعی، از سرمایه گذاری تأثیر اجتماعی جسیکا حمایت می کند، فعالیت می کند. "تمام خانواده کمک می کنند و ما نمی خواهیم متوقف شویم، ما می خواهیم نتایج را ببینیم، که واقعا عالی است."

ایوانیا به پدران و مادران توصیه می کند که کودکان مبتلا به سندرم داون را تشویق و تشویق کنند. انتظار او این است که به این ترتیب جامعه با استقبال بیشتری روبرو شود و یاد بگیرد که با افراد مختلف بهتر زندگی کند.

«کودکان ما راه را برای این نوزادان هموار می‌کنند پایین] با طیف وسیعی از امکانات. کاش مادرها بچه هاشونو تشویق کنن و بذارن هر چی میخوان باشن چون میتونن فقط باید اعتماد کنن. اگر چیزی را دوست داشت، روی آن کار کنید و موفق می شود و به آن ایمان می آورد. من تجربه‌ای را تجربه کرده‌ام و امیدوارم که روزی جامعه از فراگیری صحبت نکند و فقط درباره همزیستی صحبت کند، تا بدانیم چگونه با کسانی که متفاوت هستند زندگی کنیم.»

تبلیغات

باریریاس

سرمایه گذاری جسیکا نمونه ای از ظرفیت افراد با پایین. پائولا کاردوسو تدسکی روانشناس که در بنیاد سندرم داون مستقر در کامپیناس (SP) کار می کند، توضیح داد که ورود به بازار کار هنوز با مشکلاتی روبرو است.

"موانع برخی از انگ ها و تعصبات، کودک زایی بیش از حد مردم است. بنابراین موانع فیزیکی، نگرشی و ارتباطی وجود دارد که شمول را دشوار می کند. اینها تعصبات تصور اینکه [فرد با پایین] نمی تواند این کار را انجام دهد و ظرفیتش را ندارد.»

برای روانشناس، تغییر در نگرش همکاران و رهبران سازمانی می تواند باعث بهبود شمول افراد دارای معلولیت شود. پایین در بازار کسب و کار

ما باید این دیدگاه بسیار کودکانه را تغییر دهیم، یعنی تصور کنیم که همکار کودک است، و او را به عنوان یک بزرگسال که حقوق و وظایف خود را دارد ندانیم. این فردی است که برای انجام یک نوع خدمت در آنجا حضور دارد و نگرش همکار یا رهبر باید حمایت از او و همچنین همه کارکنان باشد. مسایلی وجود دارد که مناسب سازی لازم است، اما این مسائل مانع از این نمی شود که با این فرد مانند دیگران به عنوان یک کارگر که دارای برنامه، وظایف و حقوقی است برخورد شود.

بنیاد سندرم پایین از سال 1999، خدمات آموزش و گنجاندن در بازار کار را ارائه می دهد. https://www.fsdown.org.br/o-que-fazemos/formacao-e-inclusao-no-mercado-de-trabalho/ این دوره از چهار برنامه تشکیل شده است: شروع به کار، تجربه حرفه ای عملی، قرارداد CLT و شریک کار.

"این خدمات به مردم ارائه می شود با پایین و ناتوانی ذهنی، از طریق سرویس بهداشتی یکپارچه (SUS). این روانشناس توضیح می دهد که خانواده ها می توانند به دنبال مراکز بهداشتی باشند که آنها را به بنیاد ارسال می کنند.

قانون گذاری

استخدام این افراد در قانون سهمیه افراد دارای معلولیت (8.213/91) پیش بینی شده است. این قانون مقرر می‌دارد که شرکت‌های دارای 100 و 200 کارمند موظفند 2 درصد از موقعیت‌های خود را با افراد دارای معلولیت پر کنند. شرکت های با 201 تا 500 3% هستند. از 501 تا 1000 4 درصد و از 1001 به بعد 5 درصد است. جریمه برای عدم رعایت می تواند به بیش از 200 دلار برسد.

اساسنامه افراد دارای معلولیت محدودیت کار افراد دارای معلولیت و هرگونه تبعیض بر اساس وضعیت آنها از جمله در مراحل جذب، گزینش، استخدام، پذیرش، پذیرش و آزمون های دوره ای، ماندگاری در استخدام، ارتقاء حرفه ای و توانبخشی را ممنوع کرده است. حرفه ای و همچنین نیازهای استعداد کامل.

به نظر روانشناس، لازم است جامعه و شرکت ها فراگیرتر باشند تا افراد با پایین فرصت هایی دارند

«از مسائل معماری برای انطباق و جابجایی تا مسائل اطلاعاتی برای تغییرات در موانع نگرشی. شرکت‌ها نیز باید تمایل بیشتری به یادگیری داشته باشند، تجربیات داشته باشند تا امکانات بیشتری برای گنجاندن از جمله برنامه‌های شغلی در شرکت‌ها داشته باشیم. یک سری تغییرات برای کار واقعاً فراگیر مورد نیاز است.

شامل

از نظر موسس NGO دیدگاه ما، تایسا آلوارنگا، اجتماعی شدن و شمول این افراد باید از مهد خانواده تا بزرگسالی کار شود. و کسانی که با آن زندگی می کنند نیز باید درباره افراد مبتلا به آن بیشتر بیاموزند پایین.

ما در برزیل قانون سهمیه بندی داریم. با این حال، برای بسیاری از مردم، این واقعیت هنوز دور است. افراد بدون معلولیت نیز باید مایل به یادگیری باشند تا بتوان تنوع را در عمل به کار گرفت، بنابراین در همه محیط‌ها می‌توان روی گنجاندن آن کار کرد. ما باید ترویج و هدایت کنیم. برای اینکه فراگیر شدن اتفاق بیفتد، باید بخش دولتی و خصوصی را با یکپارچگی با بخش سوم بسیج کنیم.» تایسا برای تضمین آموزش، درج در بازار کار، استقلال مالی و استقلال افراد دارای معلولیت فعالیت می کند و مسئولیت پورتال محتوا را بر عهده دارد. چیکو و ماریاهایش e فضای شبکه T21.

(با Agência Brasil)

همچنین بخوانید:

بکش بالا