CDC می گوید تشخیص اوتیسم در دو سال در ایالات متحده 22 درصد افزایش می یابد

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در ایالات متحده گزارشی منتشر کرد که نشان می دهد تشخیص اختلال طیف اوتیسم (ASD) در دوران کودکی در دو سال گذشته در این کشور 22 درصد افزایش یافته است: شیوع فعلی (با داده های 2020). ) برای هر 1 کودک 36 ساله 8 مورد است. در سال 2018، به ازای هر 1 مورد 44 مورد بود. در نتیجه، ASD اکنون در 2,8 درصد از جمعیت کودکان در جامعه آمریکای شمالی وجود دارد.

O نظرسنجی هر دو سال یکبار انجام و به روز می شود توسط یک شبکه نظارت و نظارت فعال که داده های بیش از 226 هزار کودک آمریکایی را از 11 منطقه کشور ارزیابی می کند.

تبلیغات

طبق سند CDC، شیوع کلی این اختلال بود 27,6 در هر 1.000 کودک (1 در 36)، بودن 3,8 برابر بیشتر در پسران شیوع دارد نسبت به دختران میانگین سنی در هنگام تشخیص 49 ماه (4 سال) بود. 

برای رسیدن به نتایج، تیم از اطلاعات مربوط به رشد این کودکان در سوابق خدمات بهداشتی و سیستم آموزشی ایالات آمریکای شمالی استفاده می کند.

برای این کار معیارهایی مانند ارزیابی با تشخیص تایید شده ASD، طبقه بندی ASD به دلیل نیاز به آموزش ویژه یا ICD (طبقه بندی بین المللی بیماری ها) که نشان دهنده ASD است در نظر گرفته می شود.

تبلیغات

چرا افزایش قابل توجهی در تشخیص وجود دارد؟

برای CDC، دانش بیشتر در مورد ASD و دسترسی بیشتر به خدمات تشخیصی - با آموزش بهتر برای متخصصان بهداشت و معلمان برای شناسایی اختلال - پشت افزایش موارد است. 

"با تبلیغات بیشتر موارد و اطلاعات بیشتر، والدین، پزشکان و معلمان یاد گرفتند که علائم را زودتر شناسایی کنند. اراسمو کازلا، متخصص مغز و اعصاب، از بیمارستان اسرائیلیتا آلبرت انیشتین و استاد نورولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه سائوپائولو، می‌گوید: «به این معنی نیست که ما کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتری داریم، اتفاقی که می‌افتد این است که ما تشخیص داده‌ایم.» (FMUSP).

مهم به خاطر سپردن: اوتیسم نوعی واگرایی عصبی است، شکلی از عملکرد مغز که با عملکرد معمولی متفاوت است. به همین دلیل است که اغلب گفته می شود که افراد اوتیستیک غیر معمول یا نوروتیپیک هستند.⤵️

تبلیغات

مشکل در تشخیص

تشخیص اوتیسم آسان نیست. بسیاری از والدین از راه حلی که معمولاً با متخصص اطفال شروع می شود، از طریق متخصصان مغز و اعصاب، روانپزشکان و روانشناسان اعصاب می گذرد. یک سری آزمایش و یک سری اطلاعات غلط.

به گفته پروفسور Casella، این مشکل به این دلیل وجود دارد که این اختلال شامل چندین شرایط است که بر رشد عصبی تأثیر می گذارد و دارای درجه بندی های مختلفی است. با محدودیت در ارتباطات و تعامل اجتماعی، در روابط، الگوهای رفتاری تکراری و غیره مشخص می شود.

بسته به نیاز بیمار به حمایت، که برنامه درمانی فردی را هدایت می کند، می توان آن را به عنوان سطح 1، 2 یا 3 (خفیف، متوسط ​​یا شدید) طبقه بندی کرد. 

تبلیغات

«کودکی که سریع صحبت می‌کند، خوب صحبت می‌کند، دست زدن را به تأخیر نمی‌اندازد، به احتمال زیاد توسط متخصص اطفال نادیده گرفته می‌شود، زیرا در گذشته فقط آنهایی که مبتلا به اوتیسم غیرکلامی یا دارای ناتوانی‌های بسیار شدید بودند تشخیص داده می‌شد. علاوه بر این، ممکن است برخی از بیماران مبتلا به اوتیسم به ADHD [اختلال نقص توجه و بیش فعالی] تشخیص داده شوند، زیرا آنها را کودکان آشفته می دانند.

به گفته این متخصص مغز و اعصاب، موارد زیادی از همپوشانی تشخیص ها وجود دارد - کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​ADHD هستند که می تواند باعث سردرگمی و تشخیص صحیح در دوران کودکی شود.

"در طول سال ها، معیارهای تشخیصی بهبود یافته و کامل شده اند. فقط از حدود 15 سال پیش، مطالعات شروع به ظهور کردند اطلاعات کامل تر و عمیق تر در مورد موضوع. من خودم در سال 1981 فارغ التحصیل شدم و در هیچ کلاسی در مورد اوتیسم شرکت نکردم. امروز، هر 40 روز یک کلاس در این زمینه در دانشگاه تدریس می کنم.» کازلا توضیح می دهد.

تبلیغات

تاریخ

اوتیسم برای اولین بار در دهه 1940 رسماً به رسمیت شناخته شد و توصیف شد. اما تنها در سال 2013 بود که به طور رسمی اختلال طیف اوتیسم نامیده شد و در طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD) سازمان بهداشت جهانی (WHO) قرار گرفت. به لطف مطالعاتی که وجود انواع مختلفی از شدت این اختلال را نشان داد. 

روز 2 آوریل روز جهانی آگاهی از اوتیسم است و هدف آن جلب توجه به اهمیت موضوع است.

تشخیص زودهنگام، حتی در دوران کودکی، برای رشد مهارت های درمانی کودک ضروری است، زیرا این زمان قابل بهبود نیست.

(با آژانس انیشتین)

همچنین بخوانید:

دریافت اخبار و newsletterاس از Curto اخبار توسط تلگرام e واتساپ.


بکش بالا