پس از نه سال تعطیلی، موزه ایپیرانگا پنجشنبه آینده (8) به روی عموم بازگشایی می‌شود و مجموعه‌ای از ویژگی‌های جدید از جمله منابع فناوری را به همراه دارد که به بازدیدکنندگان کمک می‌کند لحظات و شخصیت‌های تاریخی کشورمان را درک کنند.
تبلیغات
این مورد مربوط به مجسمه‌های باندیرانت Raposo Tavares و Fernão Dias است - که در سالن ورودی موزه حضور دارند - که منابع چندرسانه‌ای را برای رسیدگی به برخی از بحث‌هایی که پیرامون شخصیت‌ها به وجود آمده است، ارائه می‌کند.
مورخ پائولو گارسز مارینز، محقق USP و یکی از متصدیان کنونی، می گوید: «امروز این ارقام (بندایرانت ها) به شدت توسط بخش های مختلف جامعه ما مورد مناقشه قرار گرفته اند. به گفته این مورخ، در سازماندهی موزه برای افتتاحیه، با دقت ویژه در به تصویر کشیدن برخی از آثار، نگرانی وجود داشت.
او توضیح داد: «ما کل این فضا را به یک منطقه نمایشگاهی تبدیل کردیم تا بتوانیم با مردم درباره تزئینی که برای صدمین سالگرد سفارش داده شده است بحث کنیم.»
تبلیغات
مورخ پائولو گارس مارینز، محقق دانشگاه سائوپائولو (USP) و یکی از موزه‌های موزه توضیح می‌دهد که در شهر سائوپائولو، مجسمه بوربا گاتو به عنوان اعتراضی علیه گذشته مرگ و برده‌داری به آتش کشیده شد. متصدیان
در اروپا و ایالات متحده، این موج اعتراضات علیه مجسمه های شخصیت های تاریخی مرتبط با برده داری قوت بیشتری یافت.
تغییرات دیگر
نمایشگاه با شخصیت‌های تاریخی از راهروی ورودی ساختمان و راه پله‌های افتخار می‌گذرد، جایی که مجسمه‌های باندیرانی مانند بوربا گاتو در آن به نمایش درآمده و به تالار نجیب ختم می‌شود که آثار متعددی در آن وجود دارد.
تبلیغات
«جمعیت‌های بومی و جمعیت‌های سیاه‌پوست همیشه به شیوه‌های تابع و مطیع نشان داده می‌شوند. و ما می دانیم که تاریخ برزیل از درگیری ها، رویارویی ها، مبارزات و اختلافات تشکیل شده است.» مورخ پائولو گارس ماری توضیح می دهد.
«مجموعه‌ای از تصاویر همیشه بدن‌های آرام را به تصویر می‌کشد، اینجا دعوا وجود ندارد. در موزه‌های تاریخ اروپا یا حتی آمریکا، آرژانتین، مکزیک و آمریکا، دیدن صحنه‌هایی از جنگ، جنگ، اجساد و مرگ‌ها که ساخت این قلمرو ملی را بر اساس اختلافات نشان می‌دهد، رایج است. اینجا چنین روایتی وجود ندارد.»
به این معنا، مورخ برخی از تصاویر موجود در موزه ایپیرانگا را «بسیار پیچیده» تعریف می‌کند که می‌تواند زمینه‌سازی انگیزه‌ای داشته باشد.
تبلیغات
ما با این تصاویر در مراکز چندرسانه‌ای که در این سالن هستند، برخورد می‌کنیم، به این معنا که از نظر تاریخی به ساخت این شخصیت‌ها، این شخصیت‌ها نزدیک می‌شویم و درک می‌کنیم که این تاریخ برزیل است. بسیار مهم است که مردم دیگر به اینجا نیایند و درک کنند که این روایت تاریخ برزیل است که (به نوعی) بسیار طردکننده و بسیار سلسله مراتبی بود. اما این راهی است که ما امروز در مورد آن بحث می کنیم.» او توضیح می دهد.
(با محتوای Estadão)
Curto سرپرستی:
