De ‘rechtvaardige transitie’ als strategie om de klimaatcrisis te bestrijden
Afbeeldingscredits: Unsplash

De ‘rechtvaardige transitie’ als strategie om de klimaatcrisis te bestrijden

Te midden van de mondiale onrust kan het gebruik van voorouderlijke en hedendaagse technologieën een systemische transitie bewerkstelligen die sociaal-economische rechtvaardigheid garandeert voor de mensen die het zwaarst door deze crisis worden getroffen.

Sinds de Industriële Revolutie heeft de manier waarop we onze samenleving en onze economie organiseren hoge kosten opgelegd aan het klimaat en de diverse gemeenschappen over de hele planeet, resulterend in de huidige staat van klimaat noodgeval.

PUBLICITEIT

De ontwikkeling van het huidige kapitalistische economische model – dat vrijwel gelijktijdig met het industriële systeem werd geboren – heeft geleid tot het bestendigen van de ongelijkheid, tot een intensivering van de gedwongen ontheemding, tot humanitaire catastrofes en tot het verlies aan biodiversiteit, waardoor het evenwicht van het leven op aarde werd bedreigd en de context van deze crisis. Hoewel de het koolstofvrij maken van de economie wordt gezien als een van de belangrijkste oplossingen voor deze noodsituatie, moeten we erkennen dat dit alleen niet voldoende is.

Dit komt doordat de klimaatcrisis haar puur ecologische dimensie overstijgt: zij is systemisch; daarom omvat het intersectionele kwesties die verband houden met sociaal-ecologische, raciale en genderproblemen. In dit complexe scenario komt de ‘rechtvaardige transitie’ naar voren als een essentieel alternatief voor het behoud van het leven op aarde en het bereiken van een systeem dat rechtvaardigheid voor de natuur en de samenleving waarborgt.

Het concept van ‘Just Transition’ ontstond in de jaren zeventig in de Verenigde Staten, toen vakbonden, milieubewegingen en inheemse volkeren samenkwamen om de industriële vervuiling te bestrijden, in een tijd waarin klachten over milieumisdaden steeds vaker voorkwamen.

PUBLICITEIT

Sindsdien heeft de term zich wereldwijd ontwikkeld en is hij opgenomen in internationale bewegingen en belangrijke overeenkomsten, zoals de Overeenkomst van Parijs Het in 2015 ondertekende belangrijkste mondiale engagement ter bestrijding van de huidige klimaatcrisis, waarin de noodzaak wordt onderstreept om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen om de risico’s en gevolgen van deze noodsituatie te verzachten.

Echter, het begrip van 'een rechtvaardige transitie” mag niet beperkt blijven tot het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. Ze zoekt verandering systemisch in onze manier van produceren, consumeren en leven in de samenleving, van a economie extractief voor regeneratieve economie, zoals voorgesteld door Climate Justice Alliance. Het bestrijkt dus niet alleen de energiesector, maar ook alle andere sectoren, zoals de transportsector, de landbouwsector en de mode. Op deze manier wordt het de ideale strategie om de klimaatcrisis te bestrijden – ook systemisch.

Een praktisch voorbeeld van deze aanpak is de transitie van een industrieel voedselsysteem voor een model van voedselsoevereiniteit, met de nadruk op het waarderen van de lokale productie en de lokale markt, het bevorderen van de zelfvoorziening, duurzaamheid en autonomie van gemeenschappen, en het opzetten van een rechtvaardiger systeem met actieve deelname van de meest getroffen mensen.

PUBLICITEIT

Tussen voorouderlijke technologieën en hedendaagse technologieën

Het is belangrijk om te benadrukken dat de “Rechtvaardige Transitie” oplossingen probeert te creëren vanuit het perspectief van de mensen die het meest getroffen worden door het huidige productiesysteem en de klimaatcrisis, zoals inheemse gemeenschappen. Daarom zijn voorouderlijke strategieën en technologieën gecentraliseerd en gewaardeerd, rijk aan kennis die vaak door de westerse wetenschap wordt genegeerd. Een voorbeeld is het principe van “welzijn“, die voorziet in het gebruik van agro-ecologische technieken bij de voedselproductie.

Tegelijkertijd sluit ze het nut van hedendaagse technologieën niet uit Kunstmatige intelligentie (AI), zolang ze veilig worden gebruikt en steeds vaker via ethische en verantwoorde processen worden geproduceerd. Dit impliceert daarom dat alle mogelijke negatieve gevolgen van technologieën die binnen de reikwijdte van het huidige verkennende systeem zijn ontwikkeld, in overweging moeten worden genomen.

In die zin kan AI ook een instrument zijn om dit systeem nieuw leven in te blazen, de CO2-uitstoot in industrieën te helpen verminderen, hernieuwbare energiesystemen te beheren om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen en het welzijn van lokale gemeenschappen te bevorderen.

PUBLICITEIT

Het doel van de rechtvaardige transitie is precies: de transitie naar een mondiaal systeem dat klimaat-, sociaal-economische, raciale en genderrechtvaardigheid garandeert. Hulpmiddelen als AI zijn middelen die we moeten co-creëren en leren gebruiken, vooral met degenen die deze transitie het meest nodig hebben, om de mensenrechten en de natuurrechten volledig te garanderen. 

Claudia Castanheira Ze is een sociaal-ecologische communicator, professor en onderzoeker die zich richt op duurzaamheid en sociaal-ecologische rechtvaardigheid. Ze heeft een masterdiploma in spraak en duurzaamheid (USP), oprichtster van Brechós pelo Mundo en medewerker van Fashion Revolution in België. @euclaudiacastanheira

Lees ook:

omhoog scrollen