Neurodiversiteit: wat is het? En waarom moeten we over dit onderwerp praten?

Misschien heb je wel eens gehoord van neurodivergerend, neuroatypisch of atypisch. Deze nomenclaturen worden meestal geassocieerd met mensen in het autismespectrum. Maar ze hebben ook betrekking op andere stoornissen en aandoeningen van de neurocognitie, dat wil zeggen: mensen met een hersenfunctie die anders is dan die van de meerderheid. Uit dit idee ontstond het concept van neurodiversiteit, dat spreekt over de verschillen die bestaan ​​in het menselijk brein. In het buitenland is het onderwerp terugkerend en onderwerp van succesvolle series, maar hier in Brazilië staat het onderwerp nog in de kinderschoenen. Kom de Curto Nieuws legt het je uit.

Geplaatst door
Marcela Guimaraes

Wat betekent het om atypisch (neuroatypisch) of neurodivergerend te zijn?

Voordat u begint met het uitleggen van het concept van neurodivergentie, is het belangrijk om enkele nomenclaturen te begrijpen.

Wanneer een persoon een neurologische ontwikkeling heeft en binnen de reguliere normen functioneert – zoals de meerderheid van de bevolking – wordt hij als neurotypisch beschouwd.

Daarom kunnen we het het tegenovergestelde noemen – wanneer dit neurologische functioneren anders of afwijkend is neuroatypisch, neurodivergent ou gewoon atypisch.

Deze definitie wordt heel eenvoudig te begrijpen in de eerste afleveringen van de serie. atypische, van Netflix. Het vertelt het verhaal van Sam, een tiener met een autismespectrumstoornis die de volwassenheid bereikt en te maken krijgt met situaties die alle jonge mensen gemeen hebben, maar die voor hem complex zijn, zoals daten en naar de universiteit gaan.

De serie atypische bespreekt ook – zij het oppervlakkig – het concept van neurodiversiteit.

Wat betekent neurodiversiteit?

Volgens Nationaal Neurodiversiteitssymposium (2011) gehouden aan de Universiteit van SyracuseIn de Verenigde Staten is neurodiversiteit:

“…een concept waarbij neurologische verschillen moeten worden erkend en gerespecteerd zoals alle andere variamenselijkheid. Deze verschillen kunnen onder meer de verschillen omvatten die worden aangeduid als dyspraxie, dyslexie, ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), dyscalculie, autismespectrum, het syndroom van Gilles de la Tourette en andere.”

Em outras palavras, neurodiversiteit bestaat uit het herkennen en respecteren van verschillen in het functioneren van de hersenen.

Volgens dit criterium geldt een voorwaarde zoals autisme Het wordt gezien als onderdeel van wie de persoon is. Neurodiversiteitsactivisten verwerpen dus het idee dat autisme een handicap of beperking is. In plaats daarvan vieren ze de verschillende vormen van communicatie en zelfexpressie van mensen met autisme, en promoten ze ondersteuningssystemen die hen in staat stellen te leven als iemand die deze aandoening niet heeft.

Vertegenwoordiging op internet

De Covid-19-pandemie en de grotere connectiviteit hebben ertoe bijgedragen dat neurodivergerende mensen een stem hebben gekregen, een belangrijke kwestie als het gaat om vertegenwoordiging. Via online platforms is het mogelijk een beweging van zelfverdediging en acceptatie te vormen. 

Zangeres en Grammy-winnaar Billie Eilish maakte bijvoorbeeld het Tourett-syndroom beter zichtbaar toen ze sprak over de aandoening, die vaak het onderwerp is van grappen en misverstanden.

Hoe is het concept van neurodiversiteit ontstaan?

De neurodiversiteitsbeweging ontstond in de jaren negentig toen Judy Singer, een Australische socioloog, de term bedacht om gelijkheid en inclusie voor ‘neurologische minderheden’ te bevorderen. 

In haar boek ‘Neurodiversiteit: de geboorte van een idee’, nog steeds zonder Portugese versie, zegt Judy:

“We zijn allemaal neurodiverse bewoners van de planeet, omdat geen twee geesten op deze wereld precies hetzelfde kunnen zijn.”

“Hoewel het in de eerste plaats een beweging voor sociale rechtvaardigheid is, worden onderzoek en onderwijs op het gebied van neurodiversiteit steeds belangrijker in de manier waarop artsen bepaalde neurologische aandoeningen bekijken en aanpakken”, zegt hij. Nicole Baumer, een kinderneuroloog bij het Boston Children's Hospital en instructeur neurologie aan de Harvard Medical School, in een artikel geschreven voor Harvard Helph Publishing.

Curto curatorschap:

Zie ook:

Dit bericht is voor het laatst gewijzigd op 5 januari 2023 18:05

Marcela Guimaraes

Recente berichten

Ken de structuur van OpenAI voor het testen van AI-gedrag

A OpenAI heeft zojuist de Model Spec geïntroduceerd, een structuur die details geeft...

9 mei 2024

Synthesia: breng je fantasie tot leven met door AI gemaakte video's

Synthesia is een innovatief platform voor het maken van video's dat kunstmatige intelligentie (AI) gebruikt om...

9 mei 2024

Checksub: Beheers ondertiteling, nasynchronisatie en videodistributie met AI

Creëer een wereldwijde impact met uw video's met behulp van Checksub, het kunstmatige intelligentie (AI)-platform…

9 mei 2024

Uit onderzoek blijkt dat 75% van de kennisprofessionals AI op het werk gebruikt Microsoft/Linkedin

2024 is het jaar waarin kunstmatige intelligentie (AI) werkelijkheid wordt in de omgeving…

9 mei 2024

Hoe kan AI u helpen tijdens klimaatrampen?

De klimaatcrisis presenteert zichzelf als een van de grootste uitdagingen van de mensheid in de 21e eeuw.…

8 mei 2024

Het maakt generatie Z niet uit of influencers echt zijn, zegt nieuw onderzoek

Een nieuw onderzoek van Sprout Social, een bedrijf voor analyse van sociale media, laat zien hoe...

8 mei 2024