ANALYSE: Ongerechtvaardigde heisa over Lula's toespraak bij de VN

Het is zonder twijfel een opluchting om de terugkeer van de normaliteit te zien in de traditionele toespraak van een Braziliaanse president tijdens de openingssessie van de Algemene Vergadering van de VN in New York. Maar dat rechtvaardigt niet de echte heisa die de toespraak van president Luiz Inácio Lula da Silva is geworden. Het is begrijpelijk dat de gebeurtenis in Brazilië steeds meer bekendheid krijgt, maar we mogen ons realiteitsbesef niet verliezen.

Het lijkt zelfs alsof de planeet stopte om naar de boodschap van de Braziliaanse leider te luisteren.

PUBLICITEIT

De weerslag van Lula's toespraak in de rest van de wereld was, ondanks dat ze vriendelijk was, slecht. De aandacht en het respect dat Lula 3 krijgt, is veel lager dan tijdens zijn eerste termijn, die in 2003 begon. Voor velen lijkt het erop dat dit kwartje nog niet is gevallen.

Een van de oorzaken van het prestigeverlies van Lula is het Braziliaanse standpunt ten opzichte van de oorlog in Oekraïne. Ook de genegenheid voor de dictatuur van Nicolás Maduro in Venezuela en de passiviteit tegenover het autoritaire regime in Nicaragua wegen zwaar. Ze brengen hoge kosten met zich mee voor de geloofwaardigheid van de Braziliaanse president, ook in de internationale pers.

Em seu discurso, Lula repetiu mensagens de discursos passados, com alguns novos ênfases, coerentes com o que ele e seu Partido dos Trabalhadores defendem. Mas, convenhamos, as bandeiras da urgência ambiental, do combate à pobreza mundial, do apoio dos países ricos aos pobres e emergentes, não consistem numa agenda nova e povoam, diariamente os discursos de chefes de Estado mundo afora. Claro, a trajetória de vida de Lula o credencia para ser um dos protagonistas dessa agenda. Mas, mesmo para ele, apenas palavras não são suficientes para mover corações. Já foram, no passado. Não, mais.

PUBLICITEIT

Blok geleid door autoritaire regimes

Het is een vergissing om te interpreteren dat de genegenheid van Lula jegens Vladimir Poetin en Xin Jiping, de door Peking gemanipuleerde uitbreiding van de BRICS-landen, de recente demonstraties van de G20, aan de wereld het signaal geven van de zoektocht naar een nieuwe wereldorde, waarbij de opkomende landen – China een opkomend land? Rusland? – het zoeken naar een groter en verdiend protagonisme op het zuidelijk halfrond. Vóór deze perceptie is de heersende opvatting dat er een blok wordt gevormd onder leiding van landen met autoritaire regimes, zonder toewijding aan democratie. En tot verbazing van velen sluit Brazilië zich daarbij aan en distantieert zich van de westerse democratieën waarmee het historische waarden deelt. Het is niet nieuw dat autoritaire regimes blokken proberen te vormen om zich te verzetten tegen de Verenigde Staten, West-Europa, Japan, Australië en vele anderen. Kijk maar eens naar de geschiedenis van de decennia na de Tweede Wereldoorlog.
Om het vreemde standpunt van Brazilië ten aanzien van het conflict in Oekraïne te rechtvaardigen, beweren de huidige Braziliaanse buitenlandse beleidsmakers dat er veel andere conflicten in de wereld zijn, in armere landen, die door rijke landen worden genegeerd. Helaas zijn er ongetwijfeld veel oorlogen aan de gang, die de dood, het lijden en de migratie van honderdduizenden mensen tot gevolg hebben. Maar dit verandert niets aan het feit dat Rusland Oekraïne illegaal is binnengevallen en verantwoordelijk is voor het conflict, in termen van geopolitieke risico’s, het gevaarlijkste ter wereld.

Het is duidelijk dat het proberen te onderhandelen over een vredesakkoord tussen Moskou en Kiev belangrijk is en prioriteit moet krijgen van de internationale gemeenschap. Maar het is mogelijk een voorvechter van de vrede te zijn zonder de beginselen van het internationaal recht op te geven. Een misdaad tegen de menselijkheid kan niet worden vergeven of zelfs maar worden verzacht onder de rechtvaardiging van het vinden van een oplossing voor het einde ervan.

Dit standpunt van de Braziliaanse regering wordt door een groeiend aantal buitenlandse autoriteiten gezien als een ‘opportunistische’ houding. Lula stelt dialoog en vrede voor, maar voor hen speelt hij feitelijk op het veld van Moskou.

PUBLICITEIT

Lees ook:

* De tekst van dit artikel is gedeeltelijk gegenereerd door hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie, geavanceerde taalmodellen die helpen bij het voorbereiden, beoordelen, vertalen en samenvatten van teksten. Tekstinvoer is gemaakt door de Curto Nieuws en reacties van AI-tools werden gebruikt om de uiteindelijke inhoud te verbeteren.
Het is belangrijk om te benadrukken dat AI-tools slechts tools zijn, en dat de eindverantwoordelijkheid voor de gepubliceerde inhoud bij de organisatie ligt Curto Nieuws. Door deze hulpmiddelen op een verantwoorde en ethisch verantwoorde manier te gebruiken, is het ons doel om de communicatiemogelijkheden uit te breiden en de toegang tot kwaliteitsinformatie te democratiseren.
🤖

omhoog scrollen