Stokbrood en rum worden immaterieel erfgoed van de mensheid

Deze woensdag (30) werd het Franse "stokbrood", een culinair en sociaal symbool van het land, ingeschreven op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO. En de wereldwijd gewaardeerde Cubaanse rum bleef niet achter.

Het stokbrood verscheen aan het begin van de 20e eeuw in Parijs. Het is zelfs nieuw! Met een knapperige korst en luchtig kruim is dit het meest geconsumeerde brood van heel Frankrijk.

PUBLICITEIT

Jaarlijks worden er ongeveer 6 miljard “baguettes” verkocht, wat betekent dat bijna 12 miljoen consumenten deze dagelijks bij bakkerijen bestellen. Elk stokbrood weegt ongeveer 250 gram.

Meer nog dan het product zelf kent UNESCO deze onderscheiding toe voor ‘savoir-faire’, de specifieke manier van bereiden, kneden en bakken van dit brood die, net als zoveel andere successen van de Franse keuken, heeft geleden onder de misbruiken van de industrialisatie.

Deze inscriptie “viert ook een hele cultuur: een dagelijks ritueel, een element dat maaltijden structureert, een synoniem voor uitwisseling en samenleven”, reageerde de directeur-generaal van UNESCO, Audrey Azoulay.

PUBLICITEIT

“Het is een erkenning voor de gemeenschap van bakkers en banketbakkers”, legt Dominique Anract uit, voorzitter van de Franse Confederatie die deze “ambachtslieden” van meel en gist verenigt.

De prijs is een erkenning voor traditionele bakkerijen die in Frankrijk zijn gesloten, vooral in het binnenland.

In 1970 waren er ongeveer 55 ambachtelijke bakkerijen (één op elke 790 inwoners) en vandaag zijn dat er 35 (één op elke 2 inwoners), volgens gegevens van het Ministerie van Cultuur.

PUBLICITEIT

Rum

Ruim 155 jaar lang hebben acht generaties meesters kennis verzameld over de bereiding van Cubaanse rum, om deze mondeling en in de dagelijkse praktijk over te dragen aan hun leerlingen.

Deze lichte rum, met een alcoholpercentage van 40%, wordt verkregen uit suikerrietmelasse en wordt vóór consumptie gerijpt in houten vaten.

De generatie die deze kennis momenteel bezit, bestaat uit drie eerste meesters, zeven meesters en vier aspiranten.

PUBLICITEIT

Deze selecte groep is de bewaarplaats, bewaker en overbrenger van kennis die zijn oorsprong vond tijdens de agro-industriële suikerboom van de 19e eeuw.

“Voor ons is het meer dan trots, het is de ware erkenning van de traditie van de Cubaanse rum”, vertelde meester Asbel Morales, 54, telefonisch aan AFP toen hij het nieuws hoorde.

De mannelijke dominantie die decennialang in deze wereld heerste, veranderde met de aanwezigheid van twee meesters en drie andere aspiranten.

PUBLICITEIT

Cuba ontwikkelde een school voor rummeesters gericht op de “Cuban Rum Masters Movement”, die deelnam aan de voorbereiding van het dossier dat aan UNESCO werd voorgelegd.

Colombiaans en Chileens cultureel erfgoed

Deze week registreerde UNESCO twee andere oude Latijns-Amerikaanse tradities.

Eén daarvan is de voorouderlijke kennis van de inheemse Colombianen die het bergsysteem Sierra Nevada de Santa Marta bewonen, een uitgestrekt gebied dat zich uitstrekt van zeeniveau tot 5.770 meter in het noorden van Colombia.

Deze regio wordt bewoond door de inheemse volkeren Kogui, Arhuaco, Wiwa en Kankuamo, houders van een reeks kennis en tradities die een erfgoed vormen “overgedragen aan onze nakomelingen”, legt UNESCO uit.

Het zwarte keramiek vervaardigd in de Chileense dorpen Quinchamalí en Santa Cruz de Cuca, waarvan de grondstof dreigt te verdwijnen als gevolg van exploitatie van de bosbouw, werd ook erkend door de VN-organisatie.

(Met AFP)

Lees verder:

omhoog scrollen