Iran legt de doodstraf op aan jongeren wegens protesten

De eerste twee executies hielden verband met de demonstratiebeweging in het land, die van Mohsen Shekari op 8 december en die van Majidreza Rahnavard op 12 december, beiden 23 jaar oud, veroorzaakten protesten en nieuwe westerse sancties, vooral omdat Rahnavard in het openbaar werd opgehangen. , niet in de gevangenis.

In deze context roepen activisten op tot krachtige internationale actie om verdere executies te voorkomen.

“Totdat de politieke kosten van executies aanzienlijk groter zijn, zullen we te maken krijgen met massa-executies”, waarschuwt de directeur van de Noorse groep Iran Human Rights (IHR), Mahmood Amiry-Moghaddam, die de Iraanse autoriteiten ervan beschuldigt executies te gebruiken om “angst te zaaien en red het regime.”

Iran wordt gegrepen door protesten sinds de dood, op 16 september, van de 22-jarige Koerdisch-Iraanse Mahsa Amini in politiehechtenis. Ze werd door de zedenpolitie aangehouden op beschuldiging van het overtreden van de strikte kledingvoorschriften voor vrouwen.

Sinds de oprichting in 1979 is de Islamitische Republiek opgeschrikt door verschillende golven van protest. Deze keer is het echter een crisis zonder weerga, omdat deze verschillende etnische groepen en sociale klassen mobiliseert en directe oproepen tot het einde van het regime omvat.

Volgens Amnesty International zijn nog eens elf mensen ter dood veroordeeld in verband met de protesten, en worden negen mensen aangeklaagd die tot de doodstraf zouden kunnen leiden.

Profvoetballer Amir Nasr Azadani, 26, riskeert ook de doodstraf nadat hij beschuldigd is van het vermoorden van drie bewakers in de stad Isfahan in november.

Iraanse speler ter dood veroordeeld

De Iraanse voetballer Amir Nasr-Azadani werd ter dood veroordeeld na deelname aan een protest ten gunste van de vrouwenrechten in Iran. Azadani werd beschuldigd van verraad en betrokkenheid bij het protest naar aanleiding van de dood van Mahsa Amini, waarbij drie politieagenten omkwamen.

Gedwongen bekentenissen

Rapper Saman Seydi, beter bekend als Saman Yasin, die het protest op sociale media steunde en ervan wordt beschuldigd in de lucht te hebben geschoten. Volgens Amnesty werd hij gemarteld om een ​​gedwongen bekentenis te verkrijgen.

Hamid Ghare-Hasanlou, een arts, en zijn vrouw Farzaneh Ghare-Hasanlou waren op weg naar de begrafenis van een dode demonstrant toen ze “verstrikt raakten in de chaos” van een aanval op een lid van de Basidj-militie, volgens aan Amnestie.

Hamid Ghare-Hasanlou werd ter dood veroordeeld en zijn vrouw werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf. De rechtbank baseerde zich op verklaringen die volgens Amnesty met geweld van zijn vrouw waren afgenomen. Haar man werd tijdens zijn detentie gemarteld en met gebroken ribben in het ziekenhuis opgenomen.

Onder degenen die tot de doodstraf zijn veroordeeld, bevindt zich de 32-jarige rapper Toomaj Salehi, die “uitsluitend wordt beschuldigd van kritiek op zijn muziek en op sociale media”, voegt Amnesty eraan toe, eraan toevoegend dat er ook in dit geval beschuldigingen van marteling zijn.

Zie ook:

Het dilemma van Iraanse spelers in relatie tot vrouwenprotesten

De spelers van het Iraanse team op het WK zijn van alle kanten het doelwit geweest van kritiek omdat ze op het veld een land vertegenwoordigden dat een ongekende golf van protesten doormaakt. Ze hebben sinds het begin van het WK herhaald dat ze in Qatar zijn om “voor het volk te vechten en vreugde te brengen”, in een tijd waarin de Islamitische Republiek een sociale onrust doormaakt. Maar ze ervaren existentiële angst: steun – en hoe? – of niet de protesten die in jouw land plaatsvinden?