Israëls 75 jaar in 10 cruciale data

1948: Onafhankelijkheid

Op 29 november 1947 stemden de VN om Palestina in twee staten te verdelen, de ene Joods en de andere Arabische.

Het plan, dat door de Arabische landen is verworpen, veroorzaakt een explosie van geweld tussen Arabieren en Joden.

Op 14 mei 1948 riep David Ben Gurion de onafhankelijkheid van de staat Israël uit, na 28 jaar Britse overheersing.

Een dag later trekken vijf Arabische landen oorlog tegen de nieuwe staat. Deze eerste Arabisch-Israëlische oorlog eindigde in 1949 en stelde Israël in staat het door de VN aangewezen grondgebied uit te breiden.

Ruim 760.000 Palestijnen worden gedwongen te vluchten, maar bijna 160.000 blijven in de nieuwe staat.

De Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem, wordt een deel van Jordanië en de Gazastrook wordt een deel van Egypte.

Overlevenden van de Holocaust migreren massaal naar Israël.

1967: Zesdaagse Oorlog

In 1967 voerde Israël de derde Arabisch-Israëlische oorlog tegen Egypte, Syrië en Jordanië. In zes dagen tijd veroverde het land Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever, Gaza, een deel van de Syrische Golanhoogvlakte en het Egyptische Sinaï-schiereiland.

De kolonisatie begint in deze gebieden.

1973: Jom Kipoeroorlog

Zes jaar later, tijdens het Joodse feest Jom Kipoer, vallen de Arabische staten Israël aan, dat de aanval afweert maar aanzienlijke verliezen lijdt.

1978: Vrede met Egypte

Op 17 september 1978 ondertekenden de Israëlische premier Menahem Begin en de Egyptische president Anuar el Sadat de Camp David-akkoorden in Washington, die voorafgingen aan de ondertekening, op 26 maart 1979, van het eerste vredesverdrag tussen een Arabisch land en Israël.

Egypte herwint de Sinaï, een terugkeer die in 1982 van kracht wordt.

Het verdrag werd door de Arabische landen aan de kaak gesteld en de veel bekritiseerde Sadat werd in 1981 door islamisten vermoord.

1982: Invasie van Libanon

De Israëli's vallen Libanon binnen en omsingelen Beiroet in juni 1982. De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) van Yasser Arafat moet het land verlaten.

Israëlische troepen bezetten tot 2000 Zuid-Libanon.

Na de ontvoering van Israëlische soldaten door de Hezbollah-beweging in 2006 begint Israël opnieuw een verwoestend offensief in Libanon.

1993: Oslo-akkoorden

In december 1987 begonnen de Palestijnen de eerste opstand tegen de Israëlische bezetting, de Intifada.

In 1993 ondertekenden Israël en de PLO de Oslo-akkoorden over Palestijnse autonomie in Washington, een ontmoeting die werd gekenmerkt door een handdruk tussen Arafat en de Israëlische premier Yitzhak Rabin.

Arafat keert in 1994 triomfantelijk terug naar de bezette Palestijnse Gebieden, na 27 jaar ballingschap, en richt de Palestijnse Autoriteit op.

1995: Moord op Rabin

Yitzhak Rabin wordt in Tel Aviv vermoord door een joodse extremist die tegen het vredesproces is.

2000: Tweede Intifada

Het bezoek van de toenmalige leider van de Israëlische rechtse oppositie, Ariel Sharon, aan de Esplanade van de Moskeeën in Jeruzalem in september 2000 veroorzaakte de tweede Intifada, die tot 2005 voortduurde.

2005: Terugtrekking uit de Gazastrook

Israël trok zich in 2005 terug uit de Gazastrook, waartegen het in 2007 een blokkade oplegde, toen de islamitische beweging Hamas de controle over het gebied overnam.

Israël en Hamas hebben sindsdien vier oorlogen in Gaza uitgevochten: in 2008, 2012, 2014 en 2021.

2009: Netanyahu's terugkeer

Eind maart 2009 keerde de leider van Likud (rechts), Benjamin Netanyahu, terug naar de post van premier, nadat hij deze functie tussen 1996 en 1999 had bekleed.

In 2019 werd hij aangeklaagd wegens verschillende aanklachten wegens vermeende corruptie.

Nadat hij bij de verkiezingen van 2021 werd verslagen, slaagde hij erin eind 2022 weer aan de macht te komen en leidde hij een van de meest rechtse regeringen in de geschiedenis van Israël.

Zijn project om de rechterlijke macht te hervormen lokt vanaf januari 2023 een ongekende volksmobilisatie uit tegen de tekst die volgens critici de Israëlische democratie bedreigt.

Israël, een land op zijn economisch hoogtepunt en met grote sociale verschillen

Sinds zijn oprichting 75 jaar geleden is Israël een van de meest welvarende economieën ter wereld geworden, met toonaangevende bedrijven in sectoren als de landbouw en de allernieuwste technologieën, maar met flagrante sociale ongelijkheid.

* De tekst van dit artikel is gedeeltelijk gegenereerd door hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie, geavanceerde taalmodellen die helpen bij het voorbereiden, beoordelen, vertalen en samenvatten van teksten. Tekstinvoer is gemaakt door de Curto Nieuws en reacties van AI-tools werden gebruikt om de uiteindelijke inhoud te verbeteren.
Het is belangrijk om te benadrukken dat AI-tools slechts tools zijn, en dat de eindverantwoordelijkheid voor de gepubliceerde inhoud bij de organisatie ligt Curto Nieuws. Door deze hulpmiddelen op een verantwoorde en ethisch verantwoorde manier te gebruiken, is het ons doel om de communicatiemogelijkheden uit te breiden en de toegang tot kwaliteitsinformatie te democratiseren. 🤖