We zijn op zoek naar een routekaart, een handleiding, een reeks stapsgewijze instructies die ons vertellen hoe we deze geavanceerde hulpmiddelen kunnen gebruiken. Als het echter om generatieve AI gaat, bestaan zulke precieze instructies niet, althans nog niet. Net als een ontdekkingsreiziger die wordt geconfronteerd met onbekend terrein, moeten we leren ons veilige pad te vinden.
PUBLICITEIT
Ja, AI-regulering is noodzakelijk en het is iets waar we naar moeten streven en waar we naartoe moeten werken. Voordat dergelijke normen echter worden geformaliseerd, is er een cruciale rol die wij allemaal – makers, ontwikkelaars en gebruikers van AI – moeten spelen. Wij zijn de pioniers, de eersten die deze onbekende zeeën bewandelen. Als zodanig zullen onze acties en beslissingen die we nu nemen, het toekomstige landschap helpen vormgeven voor het juiste gebruik van AI.
Als we het hebben over de vooruitgang van generatieve AI in het leerproces, in de school- en universitaire omgeving, is deze uitdaging nog breder. Terwijl sommige instellingen aarzelen, verlammen andere. Sommigen van het onderwijzend personeel hebben zich echter aan ontdekkingen gewaagd. Of het nu geautoriseerd, geïnstitutionaliseerd of niet is, er is een opmerkelijke belangstelling voor het onderwerp.
De weerstand van degenen die weglopen is begrijpelijk. De traditionele rol van de leraar, die tot dan toe werd behandeld als een orakel van kennis, is lange tijd getransformeerd door nieuwe leerprocessen. En het is goed dat het zo is.
PUBLICITEIT
Terwijl scholen in New York het gebruik ervan in schoolomgevingen verboden uit angst voor plagiaat, a school in Rio Grande do Sul, in Brazilië, voert een begeleid experiment uit: bij Escola Municipal de Ensino Fundamental Porto Novo, in Porto Alegre, valt technologische innovatie op dankzij het initiatief van Tatiane Reis, een gerenommeerd docent op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI).
In een pedagogische aanpak geïnspireerd door agile methodieken, structureerde Reis twee onderwijsprojecten: de Guild of Curious People en de Guild of Developers. Deze gilden functioneren als leergemeenschappen gebaseerd op collectieve intelligentie, terwijl ‘hoofdstukken’ fungeren als subgroepen die zich richten op specifieke interesses.
Het resultaat van dit gezamenlijke werk was de ontwikkeling van het spel “Escola dos Orixás”. Deze creatie is geïnspireerd door de culturele context van de studenten, van wie velen tot een gemeenschap behoren met een sterke aanwezigheid van Umbanda-tempels. Tijdens het creatieproces werden verschillende technologische hulpmiddelen gebruikt, waaronder de ChatGPT, een AI-tool.
PUBLICITEIT
Naast een praktische hulpbron bij de ontwikkeling van het spel, is AI ook een studieobject geworden. Reis leidde discussies met studenten over de fundamentele concepten van intelligentie, de geschiedenis van computers en programmeertalen. Tijdens deze debatten heeft de ChatGPT speelde een cruciale rol, niet alleen als onderzoeksinstrument, maar ook door studenten het belang van vragen in de wereld van AI te leren.
Dit initiatief biedt docenten en studenten de kans om samen onbekende wateren te bevaren en tegelijkertijd te leren. Een gezamenlijke ontdekkingsreis.
Inzicht in generatieve AI's voor het onderwijs
Tijdens een recente training voor postdoctorale docenten was ik getuige van de transformatieve kracht van dit soort benaderingen. Ik had de eer om trainingen te geven aan meer dan 100 postdoctorale hoogleraren in de rechten, gericht op het begrijpen van generatieve AI’s binnen het leerproces. Het was meer dan een eenvoudige overdracht van kennis, het was een onderdompeling in nederigheid en ontdekking van alle kanten.
PUBLICITEIT
Het was duidelijk dat lesgeven in dit nieuwe scenario een houding van continu leren vereist. Het gaat niet langer alleen om het overbrengen van antwoorden, maar om het samen met studenten aangaan van een odyssee questionmentaties en verkenningen.
In dit veranderende landschap krijgt de mantra ‘leren door te doen’ een nog grotere relevantie. We zouden in de verleiding kunnen komen om het gebruik van AI snel te industrialiseren, op zoek naar standaardisatie en zekerheid. Echter, questiono: dat beperkt nietaria de levendige dynamiek van leren?
Als we dit standpunt innemen, zullen we zeker uitdagingen tegenkomen. Generatieve AI’s zullen, hoe veelbelovend ze ook zijn, ook ethische, pedagogische en technische dilemma’s met zich meebrengen. Maar het is juist deze complexiteit die het onderwijstraject verrijkt. Elke uitdaging wordt een kans om het begrip te verdiepen, de aanpak te verfijnen en zelfs te innoveren.
PUBLICITEIT
“We kunnen de taart echter niet maken zonder de eieren te breken.”
Dit is de kern van de zaak: leren is niet langer eenrichtingsverkeer, van leraar naar leerling. Het is een dans, een dialoog, een co-constructie van kennis. In plaats van het voortijdige gebruik van opkomende technologieën te institutionaliseren, zouden we kunnen denken dat het omarmen van de dynamiek van het leren en het toestaan van docenten en studenten om samen de toekomst van het onderwijs vorm te geven een goed, zij het moeizaam, begin zou kunnen zijn. We kunnen de taart echter niet maken zonder de eieren te breken.
En ja, tools als generatieve AI zullen ons voor uitdagingen stellen – sommige voorspelbaar en andere die we pas gaandeweg zullen beseffen. Maar is dat niet waar leren altijd om draait? Een reeks uitdagingen en ontdekkingen? ‘Leren door te doen’ is niet zomaar een motto; het is een roeping. Een uitnodiging om deel te nemen aan de meest authentieke en rijke reis die het onderwijs te bieden heeft.
In feite navigeren we niet alleen door het onbekende, maar stippelen we gaandeweg ook de nieuwe koers uit. Elke actie die we ondernemen, elke beslissing die we nemen, draagt bij aan de vorming van een ‘cultuur van AI-gebruik’ in elke omgeving waarin we actief zijn.
Vandaar het belang van een collectief bewustzijn van hoe AI moet worden gebruikt om onze relaties en onze verantwoordelijkheid ten opzichte van een samenleving ten goede te komen die niet de schade ondervindt van onze concrete acties.
Laten we dan, als docenten en studenten, durven binnen de context die door generatieve AI’s is gecreëerd questionluchten, leren en onderwijzen in een gezamenlijk proces. Omdat het op het kruispunt is tussen creatief menselijk potentieel en traditionele en innovatieve kennis, kan de magie van leren in deze context echt tot stand komen.
Zie ook:
Sílvia Piva is advocaat, master en doctor in de rechten van PUC-SP. Ze is een technologieliefhebber en onderzoeker bij FGV en PUC-SP op het gebied van opkomende technologieën, technofilosofie, ethiek en regelgeving. Bovendien is de advocaat een van de oprichters van Ex nunc metaverse, de eerste juridische metaverse in Brazilië. Piva maakt ook deel uit van een advocatenkantoor en is de leider van de Nau d'Dês-hub.
* De tekst van dit artikel is gedeeltelijk gegenereerd door hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie, geavanceerde taalmodellen die helpen bij het voorbereiden, beoordelen, vertalen en samenvatten van teksten. Tekstinvoer is gemaakt door de Curto Nieuws en reacties van AI-tools werden gebruikt om de uiteindelijke inhoud te verbeteren.
Het is belangrijk om te benadrukken dat AI-tools slechts tools zijn, en dat de eindverantwoordelijkheid voor de gepubliceerde inhoud bij de organisatie ligt Curto Nieuws. Door deze hulpmiddelen op een verantwoorde en ethisch verantwoorde manier te gebruiken, is het ons doel om de communicatiemogelijkheden uit te breiden en de toegang tot kwaliteitsinformatie te democratiseren. 🤖
