“Vandaag beginnen we aan een nieuw groen hoofdstuk voor de Noordzee”, vierde Prins Frederik toen hij aan de fase begon pilotdie van het project in Esbjerg (zuidwesten van het land). Paradoxaal genoeg is de locatie een voormalige oliereserve die heeft bijgedragen aan de uitstoot.
PUBLICITEIT
Het project "Groenzand“, gecoördineerd door de Britse chemische multinational Ineos en het Duitse energiebedrijf Wintershall Dea, Tegen 2 zal het mogelijk zijn om tot acht miljoen ton CO2030 per jaar op te slaan.
De techniek van koolstofafvang en -opslag (CCS) dat in het Deense initiatief wordt gebruikt, is over de hele wereld getest en momenteel zijn er meer dan 200 projecten in gebruik of in ontwikkeling.
Het verschil van het project Groenzand is dat, in tegenstelling tot bestaande locaties die CO2 opvangen van naburige industriële faciliteiten, het maakt gebruik van koolstof die van lange afstanden wordt ontvangen.
PUBLICITEIT
“Het is een Europese prestatie op het gebied van grensoverschrijdende samenwerking: CO2 wordt afgevangen in België en heel binnenkort in Duitsland, en geladen op schepen in de (Belgische) haven van Antwerpen”, aldus voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen.
In de praktijk wordt het gas over zee getransporteerd naar het Nini West-platform in Noorwegen en overgebracht naar een reservoir op 1,8 km diepte.
Voor de Deense autoriteiten, die ernaar streven om in 2045 een nulkoolstofuitstoot te realiseren: het is een “onmisbaar instrument in onze klimaattoolbox”.
PUBLICITEIT
De hulpbronnen van de Noordzee
O Noordzee Het is een geschikte regio om te storten, omdat het veel oliepijpleidingen en geologische reservoirs heeft die na decennia van olie- en gasproductie leeg zijn blijven staan.
“Verarmde olie- en gasvelden hebben veel voordelen omdat ze goed gedocumenteerd zijn en er al infrastructuur bestaat die waarschijnlijk hergebruikt kan worden”, zegt Morten Jeppesen, directeur van het Center for Marine Technologies aan de Deense Technische Universiteit.
In de buurt van de Groenzand, de Franse reus Totale energie zal de mogelijkheid onderzoeken om tegen 2 op de zeebodem, op een diepte van meer dan twee kilometer, ongeveer vijf miljoen ton CO2030 per jaar te landen.
PUBLICITEIT
Noorwegen, een pionier in CAC, zal de komende jaren ook tonnen van dit vloeibaar gemaakte gas uit Europa ontvangen. Het land is de belangrijkste producent van koolwaterstoffen in West-Europa en heeft ook het grootste CO2-opslagpotentieel op het continent.
Een haalbare oplossing
De hoeveelheden CO2 die worden opgeslagen zijn echter nog steeds klein in vergelijking met de totale uitstoot.
Volgens het Europees Milieuagentschap de Europese Unie heeft in 3,7 2020 miljard ton van deze gassen uitgestoten, een laag niveau omdat het een jaar was dat werd getroffen door de pandemie van het coronavirus.
PUBLICITEIT
Logo, een CAC, dat lange tijd werd gezien als een technisch ingewikkelde en dure oplossing, wordt nu door zowel het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPCC) als het Internationaal Energieagentschap als een noodzakelijke maatregel gezien.
Het is echter niet vrij van nadelige effecten, aangezien het energie-intensieve CO2-afvang- en opslagproces volgens de Australische denktank IEEFA het equivalent van 21% van het afgevangen gas uitstoot.
Bovendien brengt de techniek volgens IEEFA ook risico's van lekkage met zich mee die tot catastrofale gevolgen zouden kunnen leiden.
"A CAC het mag niet worden gebruikt om het huidige niveau van de CO2-productie op peil te houden, maar is noodzakelijk om de CO2-uitstoot in de atmosfeer te beperken”, legt Jeppesen uit. “De kosten van koolstofopslag moeten worden verlaagd om een duurzame mitigatieoplossing te worden naarmate de industrie volwassener wordt”, voegde de wetenschapper eraan toe.
De maatregel is echter niet unaniem onder milieuactivisten.
“Het lost het probleem niet op en houdt schadelijke structuren in stand”, zegt Helene Hagel, energiedirecteur bij Greenpeace Denemarken.
Voor haar ‘verandert de methode onze sterfelijke gewoonten niet. Als Denemarken de uitstoot echt wil verminderen, moet het zich zorgen maken over de sectoren die een groot deel daarvan produceren, namelijk de landbouw en het transport”, benadrukte hij.
(met AFP)
Lees ook:
