zeebedding
Afbeeldingscredits: reproductie/Unsplash

Welke obstakels maakten de overeenkomst om de biodiversiteit in de volle zee te beschermen onmogelijk?

Al bijna twintig jaar wordt binnen de reikwijdte van de Verenigde Naties gedebatteerd over het behoud en het duurzame gebruik van de mariene biodiversiteit die in internationale gebieden aanwezig is. De staten zijn er echter nog niet in geslaagd overeenstemming over deze kwestie te bereiken. Wat zijn de belangrijkste obstakels voor deze onderhandelingen? O Curto News sprak met een deskundige over dit onderwerp – die aanwezig was op de laatste intergouvernementele conferentie van de VN – kijk eens wat zij zei!

Afgelopen vrijdag (26) eindigden twee weken van onderhandelingen bij de Verenigde Naties en werd er geen overeenkomst bereikt om de Verenigde Naties te beschermen biodiversiteit op volle zee.

PUBLICITEIT

O Curto Nieuws gesproken met Julia Schütz Veiga – lid van de Braziliaanse vertegenwoordiging bij de intergouvernementele conferentie bij de VN (BBNJ) – over de obstakels die de totstandkoming van de internationale overeenkomst over het behoud en het duurzame gebruik van de mariene biodiversiteit in internationale gebieden in de weg stonden.

“De belangrijkste obstakels voor het sluiten van de BBNJ zijn gebaseerd op het gebrek aan homogenisering van de basisconcepten van de overeenkomst. Staten in het mondiale Noorden weigeren bijvoorbeeld de opname van een definitie voor ‘digitale volgorde informatie' (of 'genetische sequentiegegevens'), evenals een standaard die toegang en gebruik van digitale informatie uit mariene genetische hulpbronnen mogelijk maakt”.

“Ze vergeten dat de ontwikkeling van mariene technologie momenteel gebaseerd is op digitale informatie. Aangezien de overdracht van mariene technologie wordt geïdentificeerd als een transversaal en onmisbaar element voor de implementatie van de BBNJ, is er geen manier om de discussies vooruit te helpen zonder dat deze toegang in de overeenkomst wordt weerspiegeld”.

PUBLICITEIT

Júlia wees erop dat – pas na sterke druk van de ontwikkelingslanden – de staten van het mondiale Noorden (de meest ontwikkelde) de opname van een bepaling in de overeenkomst accepteerden die tot doel heeft de financiële voordelen te delen die voortkomen uit de commercialisering van producten die, in hun samenstelling, samenstelling, mariene genetische hulpbronnen van internationale mariene gebieden.

“Het bedrag dat zij aanbieden is echter veel minder dan wat de markt voor mariene biotechnologie genereert (OESO-studies identificeren cijfers in de miljarden)”.

“Kortom, veel meer dan het creëren van hoge standaarden voor het behoud en het duurzame gebruik van de mariene biodiversiteit, moeten we de ontwikkelingslanden helpen dergelijke wetgeving te implementeren, hun plichten na te komen en hun rechten te genieten”, concludeerde hij.

PUBLICITEIT

De onderzoeker legde de Braziliaanse voorstellen voor een toekomstige overeenkomst uit, luister:

Júlia Schütz Veiga is promovendus in de rechten aan de NOVA School of Law (Portugal) en heeft een masterdiploma in maritiem recht en economie aan dezelfde instelling. Ze is ook specialist in internationaal recht bij UFRGS (Brazilië) en onderzoeker bij het Center for Studies in Maritime Law 'Vicente Marotta Rangel' aan de Universiteit van São Paulo (CEDMAR/USP).

(🚥): kan registratie en/of handtekening vereisen 

(🇬🇧): inhoud in het Engels

(*): inhoud in andere talen wordt vertaald door Google Een vertaler

PUBLICITEIT

omhoog scrollen