Masakra w Sharpeville, która doprowadziła do obchodów Międzynarodowego Dnia Likwidacji Dyskryminacji Rasowej

21 marca obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Likwidacji Dyskryminacji Rasowej. Data ta wynika z jednego z najsmutniejszych faktów historycznych dotyczących Czarnych w Republice Południowej Afryki, gdzie panował reżim apartheidu. Śledź 🧵...

21 marca 1960 roku ponad 20 69 mieszkańców Republiki Południowej Afryki wzięło udział w pokojowym proteście w dzielnicy Sharpeville w Johannesburgu, kiedy policja otworzyła ogień do protestujących, zabijając 186 osób i raniąc XNUMX. Powód protestu: ustawa o przepustkach, która zmusiła wszystkich Czarnych do noszenia książeczki zawierającej informacje o miejscach, do których mogą się udać.

PUBLICIDADA

Brutalna przemoc, która stała się znana jako masakra w Sharpeville, zyskała wielkie międzynarodowe oddźwięk i falę odrzucenia reżimu apartheidu, który przestał istnieć dopiero w 1994 roku.

Historyczne zadośćuczynienie

W 1979 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) ustanowiła Międzynarodowy Dzień Likwidacji Dyskryminacji Rasowej na cześć ofiar masakry. Co roku Organizacja Narodów Zjednoczonych określa temat refleksji na ten temat. W tym roku wybranym tematem była pilna walka z rasizmem 75 lat po przyjęciu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.

„Siedemdziesiąt pięć lat temu po raz pierwszy społeczność międzynarodowa zgodziła się na zbiór wspólnych wartości i uznała, że ​​prawa są nieodłączne od każdego człowieka i nie są przyznawane przez państwo” – czytamy w tekście ONZ.

PUBLICIDADA

„Powszechna Deklaracja Praw Człowieka stanowi, że każdy ma prawo do wszelkich praw i wolności, bez względu na jakiekolwiek różnice, takie jak między innymi rasa i kolor skóry. Jednak rasizm i dyskryminacja rasowa w dalszym ciągu dotykają ludzi na całym świecie”.

Rasizm w Brazylii jest widoczny w reprezentacji politycznej

Szereg wskaźników mierzących między innymi dochody, zatrudnienie, edukację, dostęp do opieki zdrowotnej i śmiertelność pokazuje, że nadal istnieją wyraźne różnice między ludnością czarną, rdzenną i białą. To samo dzieje się w odniesieniu do reprezentacji wyborczej.

Według badania National Household Sample Survey 2021 przeprowadzonego przez IBGE (Brazylijski Instytut Geografii i Statystyki) w São Paulo 58,4% populacji stanu deklaruje się jako osoby rasy białej, 32,8% rasy mieszanej i 7,2% osoby rasy czarnej.

PUBLICIDADA

W ostatnim spisie powszechnym z 2010 r. 63,9% mieszkańców São Paulo zadeklarowało się jako osoby rasy białej, 29,1% rasy mieszanej, 5,5% rasy czarnej, 1,4% osoby żółtej i 0,1% rdzennej ludności. Jednak według danych Naczelnego Sądu Wyborczego (TSE) w wyborach w 2022 r. z 70 deputowanych federalnych wybranych do São Paulo 59 (84,3%) zadeklarowało się jako biali; brązowy, 5 (7,1%); czarny, 3 (4,3%); rdzenni mieszkańcy 2 (2,9%); i żółty, 1 (1,4%).

Ponadto spośród 1.031 kandydatów, którzy zadeklarowali się jako biali, wybrano 5,7%. Wśród 484 kandydatów rasy brązowej i czarnej odsetek ten wyniósł zaledwie 1,6%. Biali kandydaci zdobyli 80,54% z ponad 22,3 mln głosów w stanie. Kobiety brązowe uzyskały 7,53%, kobiety czarne 6,6%, kobiety żółte 1,93%, a kobiety tubylcze 1,39%.

Liczby te mogą wskazywać zarówno na uprzedzenia rasowe wciąż ukryte w społeczeństwie, jak i na brak formacji ze strony partii politycznych bardziej konkurencyjnych czarnych kandydatów.

PUBLICIDADA

„Czarni stanowią ogromną część naszego społeczeństwa, ale zdajemy sobie sprawę, że nie ma równoważnej reprezentacji w legislaturze. Myślę, że dzieje się tak nie z powodu braku reprezentacji społecznej, ponieważ istnieje kilka sektorów, w których są oni reprezentowani, np. sztuka, związki zawodowe i inne. Przekształcenie tych przywódców w kandydatów jest jednak trudne i dotyczy to partii politycznych. Trudno jest przezwyciężyć to wąskie gardło w organizacji politycznej” – mówi prezes TRE-SP, sędzia Paulo Galizia.

(Źródło: TRE-SP)

Veja também:

przewiń do góry