Amerykański aktor James Dean Zginął w 1955 roku w wypadku samochodowym po zagraniu w zaledwie trzech filmach, z których każdy spotkał się z dużym uznaniem. Jednak teraz, prawie siedemdziesiąt lat po jego śmierci, został obsadzony w roli gwiazdy nowego filmu zatytułowanego Powrót do Edenu. Cyfrowy klon aktora – stworzony przy użyciu technologii sztucznej inteligencji podobnej do tej wykorzystywanej do generowania deepfakes – będzie chodzić, rozmawiać i wchodzić w interakcje na ekranie z innymi aktorami.
PUBLICIDADA
Technologia ta odgrywa wiodącą rolę w obrazach generowanych komputerowo (CGI), ale leży także u podstaw niektórych obaw aktorów i scenarzystów, którzy rozpoczęli strajk w Hollywood. Obawiają się, że zostaną zastąpieni przez algorytmy sztucznej inteligencji – coś, co ich zdaniem oznacza poświęcenie kreatywności dla zysku.
Cyfrowe wskrzeszenie Deana nie jest pierwszym przypadkiem, gdy zmarli aktorzy pozornie powracają do życia na ekranie dzięki zaawansowanej technologii. Carrie Fisher, Harold Ramis i Paul Walker to tylko kilka znanych osobistości, które pośmiertnie wcieliły się ponownie w kultowe role filmowe. A cantora brasileira Elis Regina também ressuscitou recentemente para um anúncio de carro, onde foi mostrada em dueto com a filha Maria Rito.
Cyfrowe klonowanie Deana rodzi kontrowersyjne pytanie: Kto ma prawa do czyjejś twarzy, głosu i osobowości po śmierci? Zasady są niejasne, a w niektórych regionach świata w ogóle nie istnieją. Adwokat Erik Kahn, współautor artykułu na temat praw do reklamy post mortem gwiazd magazynu Landslide twierdzi, że każdy stan USA ma inną sytuację. Niektóre stany nie mają wyraźnych praw do reklamy chroniących życzenia zmarłych gwiazd.
PUBLICIDADA
Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku śmierci celebryty „prawa do wizerunku” przechodzą z celebryty na najbliższego krewnego celebryty lub na stronę, która przyznała te prawa w testamencie. Kahn twierdzi jednak, że nawet testament, który zasadniczo określa, kto odniesie korzyści finansowe z komercyjnego wykorzystania wizerunku zmarłej gwiazdy, ma ograniczoną wagę prawną, ponieważ „nie przypomina umowy, ponieważ jest dokumentem jednostronnym”. Władza wykorzystania wizerunku tej osoby przechodzi na żyjącego wykonawcę.
