Kalahati ng benta ng de-boteng tubig ay sasakupin ang unibersal na pag-access sa inuming tubig, sabi ng UN

Ang pagtigil sa pag-inom ng de-boteng tubig ay epektibo ring makakabawas plastik na polusyon, dahil tinatayang 85% ng mga bote ang napupunta sa mga landfill, sabi ng ulat mula sa Institute for Water, Environment and Health sa United Nations University sa Hamilton, Canada. (????????)

Ngunit ang mga kagustuhan ng mamimili ay naiimpluwensyahan ng mga maling kuru-kuro tungkol sa kaligtasan ng gripo at de-boteng tubig.

"Ang pang-unawa ay ang de-boteng tubig ay ang pinakamalusog na opsyon," sinabi ng nangungunang may-akda ng pag-aaral, si Zeineb Bouhlel, sa AFP. “Ngunit ipinakita namin na hindi ito kailanganariaanuman ang kaso, at ang mga tao ay nagbabayad ng mas malaki para sa de-boteng tubig, 150 hanggang 1.000 beses na mas mataas kaysa sa isang litro ng tubig sa gripo, "sabi niya.

Ayon sa pag-aaral, ang mga contaminant ay natagpuan sa daan-daang mga bote ng tubig na tatak sa higit sa 40 mga bansa, kadalasan ay lumalampas sa lokal o pandaigdigang mga pamantayan.

Sa huling dekada, ang pandaigdigang benta ng de-boteng tubig ay tumaas ng 73%, umabot sa halos US$270 bilyon at 350 bilyong litro.

Humigit-kumulang 600 bilyong bote ng plastik ang ginagawa bawat taon, na kumakatawan sa humigit-kumulang 25 milyong tonelada ng basurang plastik.

Sa Northern Hemisphere, ang mga mamimili ay may posibilidad na bumili ng de-boteng tubig dahil sa kakayahang dalhin nito at ang pang-unawa na ito ay mas malusog at mas masarap kaysa sa tubig mula sa gripo. Sa Southern Hemisphere, ang mga benta ay karaniwang hinihimok ng kakulangan ng maaasahang pampublikong suplay ng tubig.

"Hindi makontrol na pagkuha"

Nagbabala rin ang ulat tungkol sa kakulangan ng regulasyon sa sektor ng de-boteng tubig, na itinatampok ang kawalan ng kakayahan ng mga pamahalaan na makasabay sa pagpapalawak ng sektor na ito.

Nagdala ito ng mga panganib, tulad ng "ang hindi makontrol na pagkuha ng tubig sa lupa para sa bottling", isang bagay na maaaring humantong sa pagkaubos, o kakulangan, ng tubig sa lupa, idinagdag ng dokumento.

Si Vladimir Smakhtin, co-author ng pag-aaral, ay nagbabala na 2 bilyong tao ay wala pa ring access sa kalidad na inuming tubig.

Mas malala ang sitwasyon sa sub-Saharan Africaariasa at sa buong mundo, pinalala ito ng patuloy na pagpapalawak ng mga pamilihan ng de-boteng tubig, na sinasabi niyang inililihis ang atensyon at mga mapagkukunan mula sa pagbuo ng mga pampublikong sistema ng tubig.

Ang ilang pag-unlad ay ginawa, gayunpaman, ang pag-aaral ay nangangatuwiran. Noong 2020, 74% ng populasyon ng mundo ang may access sa malinis na tubig, kumpara sa 62% dalawang dekada na ang nakalipas.

Ngunit "napakalayo namin" mula sa pagkamit ng target ng UN na gawing magagamit ang inuming tubig sa buong mundo sa 2030, iginiit ni Smakhtin, at idinagdag na "ang kasalukuyang kalakaran ay hindi napapanatiling". "Dapat nating subukan na mamuhunan nang higit pa sa pampublikong suplay ng tubig upang mabigyan ang mga tao ng matatag at maaasahang tubig sa halip na tubig na de-boteng," sabi niya.

Ang mga may-akda ng ulat ay nananawagan din para sa higit na transparency at ang pagtatatag ng mga legal na hakbang na nag-oobliga sa mga kumpanya na ibunyag sa publiko ang dami ng tubig na nakuha at tasahin ang mga kahihinatnan ng kanilang mga aktibidad sa kapaligiran.

(kasama ang AFP)

Basahin din: