Ορίζονται οι ημιτελικοί των Όσκαρ. Η Βραζιλία μένει εκτός

Η Βραζιλία δεν έχει κερδίσει ποτέ Όσκαρ διεθνούς παραγωγής – ούτε οποιασδήποτε άλλης.

Η τελευταία φορά που η Βραζιλία ήταν μεταξύ των ημιτελικών της κατηγορίας ήταν στην 80η έκδοση, το 2008, με Η χρονιά που οι γονείς μου πήγαν διακοπές, του Cao Hamburger. Πριν από αυτό, αγωνίστηκε με Ο Πληρωτής Promeσσας, του Anselmo Duarte, στην 35η έκδοση, με μια τελετή που πραγματοποιήθηκε το 1963, Το Quadrillo, του Fábio Barreto, στο 68ο, το 1996, O Que É Isso, Companheiro;, του Bruno Barreto, στο 70ο, το 1998, και Κεντρική Βραζιλία, του Walter Salles, στο 71ο, το 1999.

Ο υποψήφιος μας για την 95η έκδοση –της οποίας η τελετή θα πραγματοποιηθεί στις 12 Μαρτίου 2023– ήταν mars ένα, του Γκάμπριελ Μαρτίνς. Αυτή τη φορά έγιναν κάποιες αλλαγές στην αντιπροσωπευτική μας επιλογή. Η επιτροπή επιλογής διευρύνθηκε, δημιουργήθηκε μια λίστα με ημιτελικούς ή προκαταρκτική λίστα και η διαδικασία προωθήθηκε, ώστε να δοθεί στον Βραζιλιάνο υποψήφιο περισσότερος χρόνος για την προεκλογική εκστρατεία.

Ένα από τα προβλήματα στην επιλογή της Βραζιλίας ήταν η προσκόλληση σε ξεπερασμένες ιδέες στην κατηγορία, όπως ένα συγκεκριμένο είδος ταινίας ή θέμα που θα ήταν προνομιακό από την Ακαδημία, ενώ, στην πραγματικότητα, το κύριο κριτήριο ήταν η συμμετοχή της ταινίας σε ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ κύρους, όπως οι Κάννες, η Βενετία και το Βερολίνο.

δυσκολίες

mars ένα Είχα και άλλα πράγματα εναντίον του. Η ταινία έπαιξε στο Sundance και έτυχε καλής υποδοχής, αλλά για τις διεθνείς παραγωγές, το φεστιβάλ δεν έχει τόση δύναμη όσο οι Κάννες ή η Βενετία.

Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, από τα 74 βραβεία που προσφέρει η Ακαδημία ειδικά σε ξένες ταινίες από το 1947, τα 57 έχουν πάει σε Ευρωπαίους, 9 σε Ασιάτες, 5 σε Αμερικανούς (συμπεριλαμβανομένου του Καναδά) και 3 σε Αφρικανούς. Στα πιο διάσημα φεστιβάλ, οι Λατινοαμερικανοί τείνουν να έχουν λίγο χώρο, ειδικά στον ανταγωνισμό.

Η βραζιλιάνικη οπτικοακουστική κρίση, η οποία παράγει περισσότερες από 100 ταινίες ετησίως, αλλά η οποία παρέλυσε σχεδόν τα τελευταία χρόνια, αφήνει επίσης τη Βραζιλία όλο και πιο μακριά από μια Όσκαρ στην κατηγορία.

Η αλήθεια είναι ότι η Βραζιλία χρειάζεται πολλά πράγματα για να φτάσει εκεί: περισσότερες παραγωγές, με περισσότερα χρήματα, σοβαρή δημοσιότητα στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των φεστιβάλ, βοήθεια για την εκστρατεία, όπως έχουν οι υποψήφιοι από άλλες χώρες.

(με Περιεχόμενο Estadão)

Διαβάστε επίσης: